Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Αλλαγή συσχετισμών στο Αφγανιστάν



Σε συμμαχικά χέρια πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον οι θύλακοι αντίστασης των Ταλιμπάν

Αλλεπάλληλα πλήγματα δέχονται τις τελευταίες εβδομάδες οι φανατικοί ισλαμιστές Ταλιμπάν, τα οποία ενδεχομένως να σηματοδοτούν αλλαγή των συσχετισμών στο μέτωπο του Αφγανιστάν. Μετά από δύο εβδομάδες μαχών, κυβερνητικές και ΝΑΤΟικές δυνάμεις ύψωσαν την αφγανική σημαία στην πόλη Μαργιάχ, προπύργιο των ανταρτών στην επαρχία Χελμάντ. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μεγάλη επιτυχία, καθώς η συγκεκριμένη περιοχή χρησιμοποιείτο ως διοικητικό κέντρο των ανταρτών, αλλά και κόμβος εμπορίας και διανομής οπίου, δραστηριότητα που αποτελεί βασική πηγή χρηματοδότησής τους. Από την Πέμπτη όμως ανέλαβε τα καθήκοντά του Αφγανός κυβερνήτης στη Μαργιάχ, αναπτύχθηκαν αστυνομικές δυνάμεις στους δρόμους της και άνοιξαν τα μαγαζιά της πόλης. Στα περίχωρα ωστόσο, οι συγκρούσεις συνεχίζονται καθώς οι Αμερικανοί πεζοναύτες προσπαθούν να καταστείλουν τους τελευταίους θυλάκους αντίστασης των Ταλιμπάν και να καθαρίσουν τις οδικές αρτηρίες από τις διάσπαρτες αυτοσχέδιες βόμβες.


Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η επικράτηση του ΝΑΤΟ ήταν αναμενόμενη, με δεδομένη τη συντριπτική υπεροπλία που απέκτησε η Συμμαχία, μετά την αποστολή ενισχύσεων από τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, η μεγάλη πρόκληση για το άμεσο μέλλον είναι να αποκτήσει ο τοπικός πληθυσμός πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες και θέσεις εργασίας, ώστε να αποδείξει η κυβέρνηση της Καμπούλ ότι μπορεί να διασφαλίσει καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους πολίτες της απ’ ό, τι οι Ταλιμπάν. Εξίσου σημαντικό στοίχημα είναι και η μείωση των παράπλευρων απωλειών μεταξύ του άμαχου πληθυσμού, φαινόμενο που πλήττει το κύρος και την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι λανθασμένες αποφάσεις, τις τελευταίες δύο εβδομάδες, είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 45 πολίτες από ΝΑΤΟικά πυρά, κάτι που εξόργισε την κοινή γνώμη της χώρας.

Συλλήψεις

Σε κάθε περίπτωση, οι Ταλιμπάν δεν έχουν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη, αφού διαθέτουν ακόμη αξιόμαχες δυνάμεις από αφοσιωμένους μαχητές και σε άλλες επαρχίες του Αφγανιστάν. Ως εκ τούτου, τόσο η κυβέρνηση της Καμπούλ, όσο και η Ουάσιγκτον προσπαθούν παράλληλα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις να προωθήσουν και πολιτική λύση στη διαμάχη, προσφέροντας ανταλλάγματα στους εξτρεμιστές προκειμένου εκείνοι να αποκηρύξουν την ένοπλη βία. Προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να κινούνται και οι αλλεπάλληλες συλλήψεις ηγετικών στελεχών των Ταλιμπάν στο γειτονικό Πακιστάν, τις περασμένες δύο εβδομάδες. Μεταξύ άλλων, στα χέρια των αρχών του Ισλαμαμπάντ βρίσκεται ο Μουλά Αμπντούλ Καμίρ, διοικητής των δυνάμεων των Ταλιμπάν στο Ανατολικό Αφγανιστάν, ο Μουλά Γκανί Μπαραντάρ, στρατιωτικός διοικητής του κινήματος και 13 ακόμη οπλαρχηγοί. Η Αμερική ελπίζει ότι η εξουδετέρωση της ηγεσίας των Ταλιμπάν, σε συνδυασμό με τα νέα δεδομένα στο μέτωπο, θα εξαναγκάσουν τους ισλαμιστές στη συνθηκολόγηση, με τη διαμεσολάβηση και του Πακιστάν. Παρά τις ραγδαίες εξελίξεις των περασμένων εβδομάδων όμως, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να προβλέψει κανείς αν θα επαληθευθεί η προαναφερθείσα προσδοκία.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η Τεχεράνη εξαγοράζει ψήφους στο Ιράκ


Tου David Ignatius - Aρθρογράφου της Washington Post

Μεγάλης κλίμακας μυστική επιχείρηση διεξάγει η Τεχεράνη στο Ιράκ, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, σε μία προσπάθεια να επηρεάσει τις ιρακινές εκλογές, διοχετεύοντας μεγάλα χρηματικά ποσά και άλλα μέσα στους συμμάχους του. Ο καλύτερος τρόπος ανάσχεσης της εκστρατείας αυτής, σύμφωνα με τους αξιωματούχους των ΗΠΑ, είναι η δημοσιοποίησή της.

Οι οξύτερες επικρίσεις για την ιρανική εμπλοκή στα ιρακινά πράγματα προήλθε από τον στρατηγό Ρέι Οντιέρνο, διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ. Σε συναντήσεις που είχε με δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα, ο στρατηγός Οντιέρνο έδωσε έμφαση στον ρόλο του Αχμάντ Τσαλαμπί, τον Ιρακινό που πίεσε την κυβέρνηση Μπους να εισβάλει στη χώρα το 2003 και φέρεται σήμερα να συνεργάζεται στενά με το ιρανικό Σώμα των Φρουρών της Επανάστασης. Ο Οντιέρνο ενημέρωσε επίσης ανώτατα στελέχη της ιρακινής κυβέρνησης στη Βαγδάτη για πληροφορίες αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών γύρω από την ιρανική εκστρατεία επιρροής. Η ενημέρωση του στρατηγού περιείχε τα παρακάτω κύρια σημεία:


Το Ιράν προσφέρει χρήματα, εκλογικό υλικό και εκπαίδευση σε πολλούς μεμονωμένους υποψηφίους και πολιτικά κόμματα του Ιράκ. Το Ιράν παρεμβαίνει στο πολιτικό γίγνεσθαι του Ιράκ, προωθώντας συμμαχίες που δεν βρίσκουν σύμφωνους όλους τους Ιρακινούς πολιτικούς, σε μία προσπάθεια να συγκεντρώσει την πολιτική ισχύ στα χέρια φιλο-ιρανικών κομμάτων. Ο Αχμάντ Τσαλαμπί, για παράδειγμα, συναντήθηκε με τον Ιρανό ΥΠΕΞ Μοτακί τον περασμένο Νοέμβριο, για να συζητήσουν τη συγχώνευση δύο σιιτικών κομμάτων, που υποστηρίζονται από το Ιράν.

Το Ιράν υποστηρίζει την προσπάθεια απομάκρυνσης «σταγονιδίων» του μπααθικού καθεστώτος, ενώ ο Τσαλαμπί φιλοδοξεί να καταλάβει την πρωθυπουργία, με τη βοήθεια της Τεχεράνης. Σύμφωνα με πηγές των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, ο Τσαλαμπί επισκέφθηκε το Ιράν τουλάχιστον τρεις φορές μέσα στο 2009, ενώ συναντήθηκε με αξιωματούχους της ιρανικής κυβέρνησης πέντε φορές, εντός ιρακινού εδάφους.

Η απόφαση του στρατηγού Οντιέρνο να κοινοποιήσει τις πληροφορίες αυτές είναι ασυνήθιστη και αποκαλύπτει την ανησυχία των Αμερικανών επιτελών για την ιρανική ανάμιξη στις εκλογές της 7ης Μαρτίου στο Ιράκ. Παρότι οι ΗΠΑ διεξάγουν μυστικές επιχειρήσεις σε επίπεδο συλλογής πληροφοριών, με στόχο την ανάσχεση της ιρανικής επιρροής στο Ιράκ, η πρόθεσή της Ουάσιγκτον να μην αναμειχθεί ενεργά στις διεργασίες μιας δημοκρατίας, την οποία αυτή επέβαλε, δεν επιτρέπει τη διοργάνωση μυστικής επιχείρησης μεγάλης κλίμακας. «Είναι πολύ αργά για μυστικές επιχειρήσεις κατά του Ιράν, Το μόνο που μπορούμε τώρα να κάνουμε είναι να αποκαλύπτουμε όσα συμβαίνουν», λέει ανώτατος αξιωματούχος στην Ουάσιγκτον.

Από τη πλευρά του, ο Αχμάντ Τσαλαμπί αρνείται τους ισχυρισμούς του στρατηγού Οντιέρνο, που τον χαρακτηρίζει Ιρανό πράκτορα: «Οι κατηγορίες αυτές κάνουν κατά καιρούς την εμφάνισή τους, κάθε φορά που επιλέγουμε πορεία δράσης, η οποία αντιβαίνει στα συμφέροντα των ΗΠΑ. Συγχωρούμε, όμως, τον στρατηγό Οντιέρνο, καθώς αυτός συνέλαβε τον Σαντάμ Χουσεΐν», λέει ο Αχμάντ Τσαλαμπί.

Τις ιρανικές επιχειρήσεις στο Ιράκ διευθύνει ο διοικητής της Δύναμης αλ Κουτς Κάσεμ Σολεϊμανί, ο οποίος χαρακτηρίζεται από ανθρώπους που τον γνωρίζουν ως ευφυής, λιγομίλητη εκδοχή του αρχικατασκόπου του Τζον Λεκαρέ, Κάρλα. Ο υπαρχηγός του, Αμπού Μαντί Μοχαντές, θεωρείται υπεύθυνος από την αμερικανική Δικαιοσύνη για τον βομβαρδισμό της αμερικανικής πρεσβείας στο Κουβέιτ το 1983.

Οι Ιρανοί φέρονται να διοχετεύουν 9 εκατ. δολάρια το μήνα στο Ιράκ, με τη μορφή μυστικής βοήθειας προς το Ισλαμικό Ανώτατο Συμβούλιο του Ιράκ, το σιιτικό κόμμα με τις περισσότερες έδρες στην ιρακινή εθνοσυνέλευση, αλλά και 8 εκατ. το μήνα με αποδέκτη τη μαχητική σιιτική οργάνωση του Μοκταντά αλ Σαντρ.

Ο σημερινός Ιρακινός πρωθυπουργός, Νουρί αλ Μαλίκι, φέρεται να παίζει επικίνδυνο παιχνίδι ισορροπιών με το Ιράν, αντιτιθέμενος σε ορισμένες από τις πρωτοβουλίες της Τεχεράνης και αποδεχόμενος άλλες. Σύμφωνα με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, στέλεχος του γραφείου του Μαλικί παραδίδει κάθε ημέρα στον πρωθυπουργό τις γραπτές οδηγίες της Τεχεράνης, διασφαλίζοντας έτσι την ασφάλεια της επικοινωνίας, που θα μπορούσε να τύχει υποκλοπής εάν γινόταν ηλεκτρονικά ή τηλεφωνικά.

Για τους Ιρανούς, η διατήρηση φιλικά διακείμενης κυβέρνησης στη Βαγδάτη αποτελεί μείζον ζήτημα εθνικής ασφάλειας, ιδιαίτερα μετά την πικρή ιστορική εμπειρία του Πολέμου Ιράν - Ιράκ τη δεκαετία του 1980. Σύμφωνα με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, οι Ιρανοί δημοσίευσαν κατάλογο 600 ονομάτων Ιρακινών αξιωματικών, που πρέπει να θανατωθούν για όσα έπραξαν στον Πόλεμο Ιράν - Ιράκ. Αμερικανός διοικητής, ερωτηθείς για το τι κάνει η Ουάσιγκτον για τον κατάλογο αυτό, είπε: «Ειδοποιούμε όσους βρίσκονται στη λίστα».

«Οι Ιρανοί βρίσκονται παντού. Μυστικά ή φανερά, είναι παντού και ποντάρουν σε όλα τα νούμερα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσεις στη ρουλέτα», λέει ανώτατος αξιωματούχος του Λευκού Οίκου, επιφορτισμένος με την παρακολούθηση του Ιράκ.

Η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης των ιρανικών ραδιουργιών, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, είναι ο έμφυτος πατριωτισμός του ιρακινού λαού. Σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι οι Ιρακινοί αντιμετωπίζουν το Ιράν με ακόμη μεγαλύτερη δυσπιστία απ’ ό,τι τις ΗΠΑ.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

H E.E. για τους μιναρέδες


«Ατυχή» χαρακτήρισε εκπρόσωπος της Ε.Ε. την έκκληση του Λίβυου ηγέτη Μοαμάρ Καντάφι για την έναρξη «ιερού πολέμου» κατά της Ελβετίας, με αφορμή το δημοψήφισμα υπέρ της απαγόρευσης κατασκευής μιναρέδων στη χώρα. «Εάν η πληροφορία αληθεύει, έρχεται σε ατυχή στιγμή, καθώς η Ε.Ε. συνεργάζεται στενά με την Ελβετία προκειμένου να βρει λύση στη διπλωματική κρίση», υπογράμμισε ο εκπρόσωπος. Επικρίνοντας την απόφαση των Ελβετών να απαγορεύσουν τους μιναρέδες, ο Μοαμάρ Καντάφι κάλεσε όλους τους μουσουλμάνους «να εξαπολύσουν τζιχάντ κατά της Ελβετίας, του σιωνισμού και της ξένης επιθετικότητας». Τόνισε δε ότι οποιοσδήποτε μουσουλμάνος συνεργάζεται με την Ελβετία είναι αποστάτης και εχθρός του Μωάμεθ. Η διπλωματική κρίση έχει ξεσπάσει από το 2008, όταν οι ελβετικές αρχές συνέλαβαν έναν από τους γιους του Καντάφι στη Γενεύη, με την κατηγορία ότι κακοποίησε μέλη του προσωπικού του ξενοδοχείου όπου διέμενε.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr


Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΙΖΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΛΣΟΝ ΜΑΝΤΕΛΑ


Ο προσωπικός φίλος του Μαντέλα Γιώργος Μπίζος μαζί με τον Πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής της Νότιας Αφρικής

Του Ντίνου Τουμάζου

Κατ’ αρχήν, άξιος ποιας πατρίδας o Γεώργιος Μπίζος;
Και των δύο: της φυσικής και της θετής, της Ελλάδας και της Νοτίου Αφρικής. Και εντέλει ΑΞΙΟΣ της Οικουμένης, της κοινής πατρίδας όλων των ανθρώπων, ως φορέας του οικουμενικού ελληνικού πνεύματος και των αξιών του, που κουβαλεί στις πνευματικές και ψυχικές του αποσκευές.
Αυτό ακριβώς το οικουμενικό πνεύμα και αυτές οι αξίες ωθούσαν τον δεκατριάχρονο Μπίζο να επιμείνει πεισματικά να συνοδεύσει τον πατέρα του σε ένα ταξίδι απόκρυψης και διάσωσης 7 ξένων (Νεοζηλανδών) στρατιωτών που είχαν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, η οποία είχε μόλις πέσει στα χέρια των ναζί.

Το πρώτο μέρος της οδύσσειάς τους τελειώνει όταν, μετά από δραματικές συνθήκες, η μπαλωμένη βάρκα τους περισυλλέγεται από συμμαχικό πολεμικό και τους αποβιβάζει στην Αίγυπτο, για να ακολουθήσει όμως η συνέχεια των περιπετειών σε άλλους τόπους. Μην μπορώντας πλέον να γυρίσουν στη κατεχόμενη πατρίδα, κατέφυγαν μαζί με άλλους πρόσφυγες και τραυματίες πολέμου στη Νότιο Αφρική.

Πάλεψε δίπλα στον πατέρα του τις αντιξοότητες, που πολλαπλασιάστηκαν από τις δυσκολίες που το τότε καθεστώς επέβαλλε και, ξεδιπλώνοντας σεμνά αλλά αποφασιστικά τη δυναμική του ιδιοσυγκρασία, αναμείχθηκε και τελικά πρωτοστάτησε στον ο αγώνα για την αποτίναξη του απάνθρωπου ζυγού του άπαρχαϊντ που καταδυνάστευε τη δεύτερη πατρίδα του. Αναδείχθηκε πρωτοστάτης και σύμβολο αυταπάρνησης, που τον οδήγησε μεν σε απότομα και επικίνδυνα μονοπάτια, αλλά και τον δικαίωσε.

Θα μπορούσε θαυμάσια να εξελιχθεί σε επιχειρηματία ή μεγαλέμπορο όπως τόσοι και τόσοι καταξιωμένοι συμπατριώτες μας της Ν. Αφρικής. Θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ιδιοκτήτη μεγάλων πολυκαταστημάτων ή / και αλυσίδων εστιατορίων, να επιδοθεί στις οικοδομικές επιχειρήσεις, υπηρετώντας την «τουβλομανία» που (απόλυτα κατανοητό) διακατέχει πολλούς από εμάς τους πρόσφυγες και μετανάστες.



Όμως ο Γεώργιος Μπίζος δεν μαγεύτηκε, δεν δελεάστηκε, δεν παγιδεύτηκε. Δεν υπέκυψε στον πειρασμό στον οποίο υποκύπτουν οι μικροί άνθρωποι προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροσυμφέροντα και ναρκισσισμούς. Δεν υπέκυψε στην ευκολία της προσωπικής ευμάρειας. Απέδειξε από την τρυφερή ηλικία των 13 ετών πως προοριζόταν για τα μεγάλα, τα υψηλά, τα δύσκολα.

Ο πατέρας του άλλωστε τον ήθελε γιατρό. Ο νεαρός όμως Μπίζος, ζώντας μέσα στις περιπέτειες και τις δύσκολες συνθήκες της μοναξιάς και της στέρησης της πατρίδας και της οικογένειάς του, δυσκολεύτηκε να εξασφαλίσει βαθμολογία που θα του επέτρεπε να πραγματοποιήσει την πατρική επιθυμία. Μπήκε όμως στο πανεπιστήμιο προκειμένου να παρακολουθήσει φιλολογικά και άλλα μαθήματα, με την προοπτική ότι θα είχε και δεύτερη ευκαιρία, αριστεύοντας στην πρώτη ακαδημαϊκή χρονιά, να μεταπηδήσει στην ιατρική. Άρχισε να μελετά ιστορία, αρχαία ελληνικά, κλασικές σπουδές, που τον βοήθησαν τελικά να συνειδητοποιήσει ότι είχε κλίση προς τη νομική επιστήμη. Το όνειρο του πατέρα του μπορεί να μην πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο, πραγματοποιήθηκε όμως εις διπλούν, αφού δύο από τους τρεις γιους του Γεωργίου Μπίζου διαπρέπουν σήμερα στην ιατρική.

Ο Γεώργιος Μπίζος έμελλε να ακολουθήσει άλλα μονοπάτια, που του επιφύλασσαν χρόνια δίσεκτα, με διωγμούς, κατατρεγμούς, εμπόδια και τρικλοποδιές, ο αγώνας του όμως άρχισε να αποδίδει καρπούς μετά από πολλές δεκαετίες αναδεικνύοντάς τον Άξιο Έλληνα, Άξιο Νοτιο-Αφρικανό, Άξιο Άνθρωπο.


Ο πάντα επίκαιρος αγώνας του με τον Νέλσον Μαντέλα

Μελετώντας την πορεία τόσο του Νέλσον Μαντέλα όσο και του επιστήθιου φίλου και συναγωνιστή του, του συμπατριώτη μας Γεωργίου Μπίζου, αναπόφευκτα συγκρίνουμε την ιστορική πορεία του αγώνα εκείνων με τους δικούς μας εθνικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Διαπιστώνουμε πρώτα πως ούτε ο Μαντέλα έχασε την ελπίδα και τον προσανατολισμό του αλλά ούτε ο Έλληνας σύντροφος του σήκωσε τα χέρια. Η απαράμιλλη οξυδέρκειά του, κατά κοινή παραδοχή όλων, έσωσε την ίδια τη ζωή του Νέλσον Μαντέλα που επρόκειτο να αναδειχθεί, μέσα από τη μακροχρόνια φυλάκισή του, σύμβολο, κατηχητής και καθοδηγητής ενός αγώνα άνισου.

Χαριτολογώντας ο Μπίζος με τους άλλους συνηγόρους του τότε κατηγορούμενου Μαντέλα, με τους οποίους συνεργαζόταν και προκειμένου να τους πείσει στην υιοθέτηση της δικής του στρατηγικής και τακτικής, τους προκάλεσε να βάλουν στοίχημα ότι η δική του προσέγγιση θα γλίτωνε τουλάχιστον τη ζωή του Μαντέλα. Και κέρδισε: έσωσε τη ζωή του Μαντέλα, έδωσε ελπίδα και προοπτική στον αγώνα. Ο νεαρός τότε Έλληνας δικηγόρος, που δεν είχε καν υπηκοότητα ή διαβατήριο της δεύτερης πατρίδας του, με αναπτερωμένο το ηθικό μετά τη διάσωση του φίλου του, αντέτεινε χαμογελώντας στους μεγαλύτερους σε ηλικία διαπρεπείς νομικούς συνεργάτες του: «Μη στοιχηματίζετε ποτέ με Έλληνα!» Χωρίς έπαρση, ο Γεώργιος Μπίζος δηλώνει πως η ίδια τακτική θα διέσωζε και τη ζωή του Σωκράτη!

Η συμβολή του ευφυούς Έλληνα αγωνιστή στην ιστορική πορεία της θετής του πατρίδας υπήρξε καθοριστική. Ουσιαστικός στυλοβάτης του μεγάλου του συντρόφου κατά τα χρόνια της απομόνωσής του, κράτησε αναμμένη τη σπίθα της ελπίδας. Τα χρόνια κύλησαν δύσκολα, αλλά απτόητος συνέχισε να μάχεται στην πρώτη γραμμή ώσπου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Το φως άρχισε αργά αλλά σταθερά να διεισδύει στο μπουντρούμι του Μαντέλα. Οι παράλληλες πορείες τους άντεξαν στον χρόνο.

Χρησιμοποιώντας με τρόπο μοναδικά επιδέξιο τη φιλοσοφία του δικαίου, πλησίαζε ολοένα και περισσότερο τον στόχο του. Μέσα σε αφάνταστα αντίξοες καταστάσεις, συνύφαινε αρχαιογνωσία, φιλοσοφία και νομική επιστήμη, έκανε τον αναγκαίο συγκερασμό ώστε τα εμπόδια που θεωρούνταν ανυπέρβλητα να χαμηλώνουν σταδιακά. Με αποτελεσματικό εργαλείο την τέχνη του, τη νομική επιστήμη, εξευτέλιζε το ρατσιστικό και απάνθρωπο καθεστώς και έπλεκε το σχοινί που θα τους προσφερόταν για αυτοχειριασμό. Αμφισβητούσε τους νόμους τους, αναδεικνύοντάς τους παράνομους μέσα από το δικό τους νομικό καθεστώς. Δημιουργούσε ερείσματα για πολιτική αξιοποίηση.

Κάθε αρχή έχει το τέλος της. Το ρατσιστικό καθεστώς αισθανόταν τους τριγμούς, τον κίνδυνο να χαθεί το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Άρχισαν επιτέλους οι διαπραγματεύσεις. Έπρεπε τώρα να παλέψουν ένα σύνταγμα / νομοθετικό πλαίσιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των καταχραστών της εξουσίας. Είχαν να αντιμετωπίσουν τεράστια εσωτερικά και εξωτερικά, οικονομικά και άλλα, συμφέροντα των αδρανούντων μέσα από το βόλεμα περιφερειακών δυνάμεων και υπερδυνάμεων. Στρατηγικά συμφέροντα διακυβεύονταν. Οι δολοπλοκίες και η γνωστή πολιτική του διαίρει και βασίλευε επιστρατεύτηκαν και έφταναν στο αποκορύφωμά τους.

Πανικοβλημένοι οι ντόπιοι εξουσιαστές και οι εκτός χώρας σύμμαχοί τους, θρασείς όπως ανέκαθεν, έφτασαν στο σημείο να προτείνουν ακόμα και λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (ναι, προηγήθηκε η προσπάθεια επιβολής της στην Αφρική πριν το επιχειρήσουν στην κατεχόμενη Κύπρο), προκειμένου να διατηρήσουν βραχυπρόθεσμα και να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμα τα συμφέροντά τους. Ήταν πλέον ηλίου φαεινότερον ότι οι επιλογές τους περιορίζονταν. Δεν ήταν εύκολο να αποδεχθούν το τέλος της κυριαρχίας τους, να δεχτούν ότι η καρέκλα έτριζε κάτω από τα πόδια τους και το σχοινί που οι αγωνιστές έπλεκαν και προόριζαν για τους δυνάστες τους κόντευε να τελειώσει.

Έβαλαν λυτούς και δεμένους να μεσολαβήσουν! Να πουν στους αγωνιστές πως θα δημιουργούσαν ένα σύγχρονο, μοντέρνο, δοκιμασμένο και επιτυχημένο πολιτειακό σύστημα διακυβέρνησης όπως της Αμερικής ή της Ελβετίας ή της Αυστραλίας! Ότι με αυτόν τον τρόπο θα επανενωνόταν ο πληθυσμός και οι κάτοικοι της χώρας θα συνυπήρχαν αρμονικά. Ότι επιτέλους θα ευτυχούσαν! (η επανάληψη των ίδιων μεθόδων στην Κύπρο γνωστή).

Προσπάθησαν βεβαίως να τους αποκρύψουν ότι οι πρώην καταχραστές της εξουσίας θα είχαν την αποκλειστική ευθύνη της δικής τους ζώνης και της δικής τους κοινότητας, αλλά ταυτόχρονα θα ήταν συνεταίροι του συνόλου του κράτους! Οι σκληροτράχηλοι όμως αγωνιστές διέβλεψαν τις παγίδες που τους έστηναν. Μελέτησαν ενδελεχώς τις προτάσεις και χωρίς χρονοτριβή τις απέρριψαν. Κατάλαβαν γρήγορα πως τα ποικίλα και συγκρουόμενα συμφέροντα θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν εις τον αιώνα το άπαντα, αλλά και ότι οι συγκυρίες και οι ευκαιρίες ευνοούν εκείνους που έχουν σθένος και αντοχές να περιμένουν, να επιμένουν, να παλεύουν και να ελπίζουν!

Απέρριψαν την προταθείσα διζωνική δικοινοτική λύση και άλλες παραλλαγές της που δόλια και ψευδεπώνυμα προωθούνταν προκειμένου να διατηρήσουν κεκτημένα δικαιώματα οι ρατσιστές που τους καταδυνάστευαν. Αντιλήφθηκαν την παγίδα και προσηλώθηκαν στον στόχο. Οι δημοκρατικές καταβολές του Γεωργίου Μπίζου βρήκαν την έκφρασή τους στη βασική Δημοκρατική Αρχή: Ένας Άνθρωπος, Μία Ψήφος!

Κανένα δέλεαρ, καμιά κολακεία, καμία υπόσχεση δεν στάθηκε ικανή να τους ξεγελάσει και να τους πείσει ότι σε καθεστώς διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας θα ήταν εξασφαλισμένοι αφού θα είχαν μία υπηκοότητα, μία ιθαγένεια, ένα κράτος και τίποτε δεν θα μπορούσε να τους αμφισβητήσει την κυριότητα της πατρίδας και τα δικαιώματά τους. Τους είπαν πως ο συνεταιρισμός θα δούλευε σαν ρολόϊ και η απόμακρη σκέψη τυχόν διάλυσής του ήταν όνειρο θερινής νυκτός. Αν είναι ποτέ δυνατόν μια συμφωνία κυρίων με την εγγύηση της διεθνούς «έντιμης» κοινωνίας να αμφισβητηθεί! Αλίμονο! Δεν τους έπεισαν. Επέμεναν χωρίς αμφιταλαντεύσεις, χωρίς αμφιβολίες, παρόλα τα σκαμπανεβάσματα και τις αντιξοότητες, στο Α κεφαλαίο της λέξης «Άνθρωπος», στη Δημοκρατική Αρχή: Ένας Άνθρωπος, Μία Ψήφος!

Η διεθνής κοινότητα είχε πλέον αναπόδραστα ευαισθητοποιηθεί. Το διεθνές δίκαιο, δημόσιο και ιδιωτικό, είχε αρχίσει επιτέλους να παίρνει τη θέση του. Ήταν πλέον θέμα χρόνου. Και τελικά οι αγώνες τους δικαιώθηκαν! Τώρα πια είναι Ελεύθεροι! Συνεχίζουν τον δικό τους αγώνα, ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά, όπως εξάλλου και όλοι οι άλλοι λαοί και κρατικές οντότητες του πλανήτη μας!

Ο Γεώργιος Μπίζος, ο ακούραστος αγωνιστής και επιφανής νομικός που μας κάνει την τιμή να μας επισκεφθεί αυτές τις μέρες, που μας δίνει την ευκαιρία να γίνουμε κοινωνοί των αγώνων του Ανθρώπου σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, που μας δίνει την ευκαιρία να προβληματιστούμε και να αναβαπτιστούμε, είναι εδώ για να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες του, να μας δείξει πώς κερδίζονται οι αγώνες των ανθρώπων ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση, ενάντια στην καταδυνάστευση οποιασδήποτε μορφής. Είναι εδώ για να ενώσει τη φωνή του για Ελευθερία, Δικαιοσύνη και Αξιοπρέπεια με μια κατηγορία ανθρώπων που μοιράζονται τις ίδιες αρχές και ιδανικά. Πνευματικούς ανθρώπους που συνδυάζουν ικανότητες, ευαισθησίες, σεμνότητα και ήθος, ανθρώπους που αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, όπως ο Nick Xenophon, ο Julian Burnside, η Jenny Webb, η Jessie Taylor και ο George Georgiou, στον οποίο και χρωστούμε τα μέγιστα για την παρουσία του Γεωργίου Μπίζου στην Αυστραλία.

Από τέτοιους ανθρώπους των έργων, ανθρώπους της φρόνησης και της δράσης, ανθρώπους που δικαιώνουν την ύπαρξή τους, έχουμε σίγουρα πολλά να μάθουμε.


Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να οριοθετήσουν την ΑΟΖ



Χρήστος Ιακώβου

Η απουσία συμφωνίας, μεταξύ Ελλάδος και Κυπριακής Δημοκρατίας, για τον καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ των δύο κρατών δημιουργεί μία γκρίζα ζώνη με ορατό το ενδεχόμενο αυτό το κενό να καλυφθεί από μία συμφωνία καθορισμού της ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Ήδη, η κυβέρνηση της Αιγύπτου αποφάσισε να αρχίσει διαπραγματεύσεις με την Τουρκία πάνω σε αυτό το θέμα αποδεχόμενη, εκ των πραγμάτων ότι το Καστελόριζο δεν έχει υφαλοκρηπίδα. Αυτή η πιθανότητα, σε περίπτωση που εξελιχθεί σε γεγονός θα έχει ως συνέπεια, εκτός από την απώλεια του φυσικού πλούτου νοτίως του Καστελλορίζου και ανατολικώς της Κρήτης, να αποτελέσει την αλυσίδα αμφισβήτησης ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, που είναι άλλωστε πάγια στρατηγική επιδίωξη της Τουρκίας.


Πριν από ενάμισι περίπου χρόνο, όταν η Τουρκία προκάλεσε μία περιορισμένης κλίμακας κρίση με την ενέργειά της να κάνει έρευνα για πετρέλαια 80 μίλια νότια του Καστελλορίζου, με νορβηγικό πλοίο, επεξέτεινε τη στρατηγική των διεκδικήσεων της στο Αιγαίο, και στην περιοχή μεταξύ Κύπρου και Καστελορίζου. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές οι περιοδικές κρίσεις δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως πολιτικές συμπτώσεις ή σπασμωδικές αντιδράσεις κάποιων φιλοπόλεμων κύκλων του στρατιωτικού κατεστημένου της Άγκυρας, αλλά προσχεδιασμένες κινήσεις τακτικής που εξυπηρετούν συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο δηλαδή την διαρκή αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος της Κύπρου επί συγκεκριμένων θαλασσίων ζωνών.

Για την Ελλάδα το πρόβλημα του Αιγαίου περιορίζεται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή στο δικαίωμα εκμετάλλευσης του βυθού και του υπεδάφους του στο θαλάσσιο χώρο πέρα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και η διαδικασία που προτείνει είναι η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία επιδιώκει πολιτική λύση, δηλαδή στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας πέρα από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, με βάση τη διμερή διαπραγμάτευση. Το κομβικό σημείο της Τουρκικής διεκδίκησης είναι ο ισχυρισμός ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ως εκ τούτου η οριοθέτησή της θα πρέπει να γίνει με βάση τη μέση γραμμή από βορρά προς νότο, μεταξύ τουρκικών παραλίων και των παραλίων της ηπειρωτικής Ελλάδος. Σε περίπτωση υιοθέτησης αυτής της λύσης συνεπάγεται ότι τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου θα περιβάλλονται από τουρκική υφαλοκρηπίδα με τις όποιες συνέπειες για την ασφάλειά τους. Επιπλέον, τέτοια εξέλιξη δημιουργεί ένα ντόμινο τουρκικών διεκδικήσεων, όπως χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος και αποκλειστική οικονομική ζώνη.

Σε ό,τι αφορά την περιοχή μεταξύ Καστελλορίζου και Κύπρου, ο βραχυπρόθεσμος τακτικός στόχος της Τουρκίας είναι να αναγκάσει την Ελλάδα να αναδιπλώνεται για να δείξει τη θέση της για τις συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας. Ο λόγος είναι απλός. Η Τουρκία έχει ήδη οριοθετήσει αυθαίρετα την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη την οποία διεκδικεί μεταξύ Καστελλορίζου και Κύπρου καθώς επίσης έχει ορίσει επί χάρτου τρεις περιοχές έρευνας για την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων (ΤΡΑΟ). Μία εξ αυτών ήταν σε εκείνη που διεξήγαγε τις έρευνες, πριν ενάμιση χρόνιο, το Νορβηγικό σκάφος και η οποία εφάπτεται της υφαλοκρηπίδας του Καστελορίζου.

Μακροπρόθεσμα, η Άγκυρα επιχειρεί να εξασφαλίσει δύο τακτικά σημεία που θα τις επιτρέψουν να προχωρήσει σε υλοποίηση του στρατηγικού της στόχου: α) την αποδοχή εκ μέρους της Ελλάδας της ύπαρξης περισσοτέρων της μίας διαφορών στο Αιγαίο, β) την αποδοχή εκ μέρους της Ελλάδας της ύπαρξης γκρίζων ζωνών και συγκατάθεσής της για παραπομπή του ζητήματος στο Διεθνές Δικαστήριο ν’ αποφανθεί για την κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και βραχονησίδες που ανήκουν στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου και του Καστελορίζου.

Το βασικό επιχείρημα της Άγκυρας παραπέμπει στο σύνδρομο της Συνθήκης των Σεβρών ότι δηλαδή στρατηγικός στόχος της Ελλάδας είναι να εγκλωβίσει την Τουρκία στα δικά της χωρικά ύδατα ούτως ώστε να ελέγξει τα τρία βασικά λιμάνια της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Μερσίνα) καθώς επίσης και τις ναυτικές οδούς που εξασφαλίζουν τη διασύνδεση της Τουρκίας με τον κόσμο και κατ’ επέκταση να μετατρέψει την Τουρκία σε κράτος ξηράς, όπως επεχείρησαν οι δυτικές δυνάμεις με τη Συνθήκη των Σεβρών. Για τη δε θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καστελορίζου και Κύπρου, η Τουρκία φοβάται ότι αν Αθήνα και Λευκωσία επιβάλουν ότι η εν λόγω περιοχή βρίσκεται εντός του τομέα θαλασσίων αρμοδιοτήτων των χωρών - μελών της Ε. Ε., η Τουρκία με τον τρόπο αυτό θα παραιτηθεί από τα δικαιώματά της σχετικά με την υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο και τις οικονομικές ζώνες.

Συνεπώς, είναι στρατηγικής σημασίας να γίνει συντονισμός διπλωματικών ενεργειών στη βάση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θαλάσσης (1982) μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας για να κατοχυρωθεί το δικαίωμα των δύο κρατών να έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. Κατά αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η θέση της Ελλάδος για τις Ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο καθώς επίσης θα ενισχυθεί και η θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας που έχει δώσει άδεια έρευνας πετρελαίων σε διεθνείς εταιρίες στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη.

www.geopolitics-gr.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Επαναβεβαίωση στενών σχέσεων από Συρία, Ιράν



A.P., Reuters

ΔΑΜΑΣΚΟΣ. Αγνοώντας επιδεικτικά τις συστάσεις των Αμερικανών, η κυβέρνησης της Συρίας υπεραμύνθηκε των στενών της δεσμών με το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης. Στο περιθώριο της χθεσινής επίσημης συνάντησης μεταξύ του Σύρου προέδρου, Μπασάρ Ασαντ και του Ιρανού ομολόγου του, Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, ο πρώτος δεν δίστασε να ευχαριστήσει με εμφανώς ειρωνική διάθεση την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, για τις συμβουλές της, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η εξωτερική του πολιτική στηρίζεται αποκλειστικά στην προάσπιση και την προώθηση των συμφερόντων της χώρας. Σε πιο επιθετικό ύφος, ο κ. Αχμεντινετζάντ κάλεσε τους Αμερικανούς να αποχωρήσουν άμεσα από την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.


«Εχω εκπλαγεί από τη σύσταση των Αμερικανών να κρατήσουμε αποστάσεις από το Ιράν, ιδιαίτερα όταν επί σειρά ετών υπογραμμίζουν την ανάγκη για σταθερότητα και ειρήνη», τόνισε χθες ο κ. Ασαντ. «Ευχαριστούμε για τις συμβουλές, πλην όμως θεωρούμε ότι η ενίσχυση των διμερών σχέσεων αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της σταθερότητας», συνέχισε ο Σύρος ηγέτης. Ο κ. Ασαντ υπογράμμισε, ακόμα, ότι η στάση της Ουάσιγκτον έναντι του Ιράν ισοδυναμεί με αναβίωση της αποικιοκρατίας στη Μέση Ανατολή. «Η απαίτηση της Δύσης από ένα ανεξάρτητο κράτος να απεμπολήσει ένα κυριαρχικό του δικαίωμα, όπως αυτό του εμπλουτισμού ουρανίου, θυμίζει άλλες εποχές», κατέληξε. Από την πλευρά του, ο κ. Αχμεντινετζάντ ξεκαθάρισε ότι «ουδείς και τίποτα δεν μπορούν να χαλάσουν τις σχέσεις των δύο χωρών» και υποστήριξε ότι οι Αμερικανοί αντιδρούν διότι έχουν αντιληφθεί πως η Συρία και το Ιράν αποτελούν απροσπέλαστα εμπόδια στην προσπάθειά τους να κυριαρχήσουν στη Μέση Ανατολή. Επισημαίνεται ότι οι δύο ηγέτες επικύρωσαν χθες συμφωνία για την κατάργηση των περιορισμών στις μετακινήσεις μεταξύ των δύο κρατών.

Η στρατηγική σημασία της Συρίας για την Ουάσιγκτον, και όχι μόνο, υπογραμμίστηκε τις περασμένες εβδομάδες από τις διαδοχικές επισκέψεις στη Δαμασκό υψηλόβαθμων Δυτικών αξιωματούχων.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Iνδία - Πακιστάν ξανά σε διάλογο



AP

ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ. Οι πρώτες επίσημες ινδοπακιστανικές συνομιλίες μετά το τρομοκρατικό πλήγμα του 2008 στη Βομβάη διεξήχθησαν χθες. Οι δύο πλευρές δήλωσαν ότι επιθυμούν να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη που κατέρρευσε στην επίθεση αυτή, κάνοντας ένα μικρό βήμα για την επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας.

Στην τετράωρη συνάντηση των εκπροσώπων των δύο πυρηνικών δυνάμεων, συζητήθηκαν ζητήματα που κυμαίνονται από τους υδάτινους πόρους και τις κατηγορίες του Πακιστάν ότι η Ινδία υποθάλπει αντάρτες στην πακιστανική επαρχία του Μπαλουχιστάν ώς το καθεστώς της διαφιλονικούμενης επαρχίας του Κασμίρ, αλλά και την τρομοκρατία.

Το Πακιστάν κατέστησε εξαρχής σαφές ότι αν η συζήτηση επικεντρωθεί στα ζητήματα της τρομοκρατίας, θα βαλτώσει. «Ο μόνος τρόπος να προχωρήσουμε μπροστά είναι να γίνουν ουσιαστικές συζητήσεις για όλα τα θέματα και να μην κρατήσουμε τη σχέση μας σε ομηρία», δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών του Πακιστάν Σαλμάν Μπασίρ μετά το πέρας των συνομιλιών.


Η Ινδία κατηγορεί το Πακιστάν ότι δεν έχει εξαρθρώσει τα τρομοκρατικά δίκτυα που έχουν βάλει πολλές φορές στο παρελθόν στο στόχαστρό τους την Ινδία. Μετά τις επιθέσεις της Βομβάης τον Νοέμβριο του 2008, σε ξενοδοχεία, εστιατόρια και πολυσύχναστα σημεία, στις οποίες έχασαν τη ζωή τους 166 άνθρωποι, η Ινδία διέκοψε τις σχέσεις της με το Πακιστάν και παρουσίασε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι τρομοκράτες είχαν εκπαιδευτεί σε πακιστανικές βάσεις.

Η πακιστανική κυβέρνηση έχει παραπέμψει σε δίκη έξι άτομα για τις επιθέσεις αλλά δηλώνει ότι δεν θέλει να είναι όμηρος των ενεργειών εξτρεμιστών. Εχει καλέσει την Ινδία σε εφ’ όλης της ύλης συζητήσεις, πράγμα που η Ινδία αρνείται ζητώντας από το Πακιστάν να συλλάβει τον Χαφίζ Σαέντ, τον οποίο θεωρεί εγκέφαλο της πολιορκίας της Βομβάης.

Και μόνο το γεγονός ότι έγιναν και πάλι συνομιλίες ύστερα από 15 μήνες είναι σημαντικό, αν και οι προσδοκίες για το περιεχόμενό τους ήταν χαμηλές. «Δεν είχαμε υψηλούς στόχους», είπε ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ινδίας Νιρουπάμα Ράο. «Κάναμε ένα πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης», τόνισε.

Η προσπάθεια των ΗΠΑ


Οι ΗΠΑ προσπαθούν να προωθήσουν την εκτόνωση των ινδοπακιστανικών εντάσεων, προκειμένου το Πακιστάν να απελευθερώσει πόρους και προσωπικό από τα σύνορα με την Ινδία και να τα αφιερώσει στην εσωτερική μάχη εναντίον του ισλαμικού εξτρεμισμού. «Εμείς έχουμε υποφέρει εκατοντάδες επιθέσεις σαν της Βομβάης», είπε ο Πακιστανός υφυπουργός, δηλώνοντας ότι η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα του Πακιστάν είναι η πάταξη της τρομοκρατίας.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Επιχείρηση κατά των FARC στην Κολομβία



Ο στρατός και η πολεμική αεροπορία σκότωσαν «ανώτατο στέλεχος» των FARC τον Ιανουάριο, υποστήριξε χθες ο υπουργός Άμυνας.

Η αστυνομία και η πολεμική αεροπορία της Κολομβίας σκότωσαν, σε επιχείρηση η οποία διεξήχθη τον Ιανουάριο, τον «πιο σημαντικό λαθρέμπορο ναρκωτικών» στις τάξεις των ανταρτών της οργάνωσης Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC), υποστήριξε χθες Τετάρτη ο υπουργός Άμυνας της χώρας.

«Σε μια επιχείρηση που έγινε από κοινού από την αστυνομία και τις δυνάμεις της πολεμικής αεροπορίας, ο Γεντίλ Γκόμες, γνωστός και ως Έντγκαρ Τοβάρ, διοικητής του Μετώπου 48 των FARC, σκοτώθηκε», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Γκαμπριέλ Σίλβα.

Ο άνδρας, ο οποίος ήταν επίσης υπεύθυνος για την ασφάλεια του Ραούλ Ρέγιες, πρώην δεύτερου τη τάξει στις FARC --που επίσης είχε σκοτωθεί την 1η Μαρτίου 2008-- ήταν «ο πιο σημαντικός λαθρέμπορος ναρκωτικών στις τάξεις των FARC», υποστήριξε.


«Βρισκόταν επικεφαλής του λαθρεμπορίου ναρκωτικών κατά μήκος των συνόρων με τον Ισημερινό. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί εξασθένιση των διεθνών καρτέλ στο νότιο τμήμα της χώρας», πρόσθεσε.

Ο αξιωματούχος της αντάρτικης οργάνωσης σκοτώθηκε την 20ή Ιανουαρίου, είπε ακόμα ο υπουργός.

Οι FARC διαθέτουν ακόμα 7.500 μαχητές, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας. Η οργάνωση δρα κυρίως στο νότιο τμήμα της χώρας και χρηματοδοτείται, όπως και άλλες ένοπλες παρατάξεις, από το λαθρεμπόριο κοκαΐνης, σύμφωνα με τις αρχές.

Η Κολομβία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός κοκαΐνης στον κόσμο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Μεταφορά κρατουμένων από το Γκουαντάναμο στην Αλβανία


Συνολικά 11 κρατούμενοι από το Γουαντάναμο μεταφέρθηκαν στην Αλβανία.

Στους έντεκα ανέρχεται ο αριθμός των κρατούμενων από το Γουαντάναμο που μεταφέρθηκαν στην Αλβανία, βάσει διμερούς συμφωνίας μεταξύ Τιράνων και Ουάσιγκτον.

Οι αλβανικές αρχές παρέλαβαν χθες τρεις κρατούμενους, τον Σαλέχ μπιν Χάντι Ασάσι από την Τυνησία, τον Σαρίφ Φατί Αλί αλ Μισάντ από την Αίγυπτο και τον Αμπντούλ Ραούφ Ομάρ Μοχάμαντ Αμπού αλ Κουσίν από τη Λιβύη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μεταφέρονται στην Αλβανία κρατούμενοι από τις φυλακές στην αμερικανική βάση Γουαντάναμο. Λίγα χρόνια πριν, οι αλβανικές αρχές δέχθηκαν να εγκατασταθούν στη χώρα πέντε μουσουλμάνοι Ουιγούροι από τη δυτική Κίνα, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι από το Γουαντάναμο, αφού οι αμερικανικές αρχές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν αποτελούσαν απειλή για τις ΗΠΑ.

www.kathimerini.gr
με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Εντείνονται οι συζητήσεις για το μέλλον του διαστημικού προγράμματος



Όσο πλησιάζει η ημερομηνία απόσυρσης των διαστημικών λεωφορείων, τόσο εντείνονται οι συζητήσεις για το μέλλον του διαστημικού προγράμματος και τους νέους προσανατολισμούς της NASA.


Το διαστημικό λεωφορείο Εντέβορ και το εξαμελές του πλήρωμα ολοκλήρωσαν τη διάρκειας δύο εβδομάδων αποστολή τους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Κυριακή, με μια προσγείωση ακριβείας στο διαστημικό κέντρο στη Φλόριντα των ΗΠΑ.

Μετά από 217 περιστροφές γύρω από τη Γη και έχοντας διανύσει 9,17 εκατομμύρια χιλιόμετρα, ο κυβερνήτης Τζορτζ Ζάμκα ολοκλήρωσε τους ελιγμούς μείωσης ταχύτητας πάνω από το διαστημικό κέντρο Κένεντι και στη συνέχεια προσγείωσε το βάρους 100 τόνων διαστημικό λεωφορείο το βράδυ της Κυριακής.



Ολοκληρώνοντας την 130η αποστολή του στόλου των διαστημικών λεωφορείων, το Εντέβορ προσγειώθηκε πέντε χιλιόμετρα από το σημείο που απογειώθηκε πριν από 14 ημέρες. «Καλωσήρθατε σπίτι», είπε ο αστροναύτης Ρικ Στέρκοφ από το Κέντρο Ελέγχου στο Χιούστον. «Συγχαρητήρια για την πραγματοποίηση μιας τέλειας αποστολής».

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, ένα πρόγραμμα κόστους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη συμμετοχή 16 κρατών, βρίσκεται σε τροχιά 354 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης από το 1998. Σε αυτή την αποστολή, το Εντέβορ μετέφερε το τελευταίο κομμάτι του σταθμού, με την ονομασία «Ηρεμία», που θα λειτουργήσει ως δεύτερος χώρος διαβίωσης του πληρώματος. Το κομμάτι αυτό διαθέτει τουαλέτα, σύστημα ανακύκλωσης του νερού, γεννήτρια οξυγόνου αλλά και εξοπλισμό σωματικής άσκησης.

Επιπλέον, το Εντέβορ παρέδωσε ένα παρατηρητήριο με επτά παράθυρα, από όπου οι αστροναυτές μπορούν να βλέπουν με βελτιωμένη ορατότητα το Διάστημα και τη Γη. Τα νέα δωμάτια, που συνδέθηκαν στη διάρκεια τριών διαστημικών περιπάτων, είναι τα τελευταία κύρια κομμάτια του σταθμού, που σημαίνει ότι μετά από 12 χρόνια ο ISS είναι πλέον ένα ολοκληρωμένος σταθμός σε τροχιά.

Η NASA έχει προγραμματίσει τέσσερις ακόμη πτήσεις διαστημικών λεωφορείων που θα μεταφέρουν επιπλέον εξαρτήματα και ανταλλακτικά, αλλά και κάποια επιστημονικά πειράματα. Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αποσύρουν το στόλο των τριών διαστημικών λεωφορείων, πριν το τέλος του χρόνου.

Η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα αποφάσισε να ακυρώσει ένα σχεδιασμένο πρόγραμμα επιπλέον αποστολών με βάση το οποίο οι ΗΠΑ θα έστελναν αστροναύτες στη Σελήνη, εξαιτίας του χρηματικού ποσού που απαιτεί ένα τέτοιο εγχείρημα. Η NASA προσανατολίζεται πλέον στην ανάπτυξη τεχνολογιών για τη μελλοντική επανδρωμένη αποστολή στον πλανήτη Άρη, που θα πραγματοποιηθεί με τη συνεργασία άλλων χωρών, στα πρότυπα του προγράμματος του Διαστημικού Σταθμού.

Παράλληλα, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία εστιάζεται στην αναζήτηση συνεργασιών με εταιρείες που θα παρέχουν εμπορικές διαστημικές πτήσεις, ώστε να μην εξαρτάται αποκλειστικά από τους ρωσικούς Σογιούζ για την αποστολή πληρωμάτων και προμηθειών στον διαστημικό σταθμό, αφού με την απόσυρση του στόλου των διαστημικών λεωφορείων, Ρώσοι και Κινέζοι θα είναι οι μόνοι με τη δυνατότητα αποστολής ανθρώπων σε τροχιά.

Η ακύρωση του σεληνιακού προγράμματος αλλά και η χρηματοδότηση ιδιωτικών διαστημικών εταιρειών έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στο Κογκρέσο, στα ανώτατα κλιμάκια της NASA αλλά και στις εταιρείες που ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν στον τομέα των διαστημικών μεταφορών. Μετά από την οικονομική κρίση, που ακόμη δεν έχει ξεπεραστεί για τις ΗΠΑ, η διάθεση κρατικών κονδυλίων σε ένα τομέα όπως το Διάστημα δεν αντιμετωπίζεται θετικά από πολλά μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου, που θα ήθελαν αυτά τα χρήματα να επενδυθούν στην αποκατάσταση και αναδιάρθρωση της οικονομίας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες Reuters

Διαβάστε περισσότερα...

Ανακρίνονται οι συλληφθέντες στρατιωτικοί



Αγνωστα στοιχεία της σύγκρουσης «πασάδων» και Ερντογάν στο φως

Επί ξυρού ακμής βρίσκονται οι πολιτικές ισορροπίες και ενδεχομένως και η στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας, καθώς άρχισε χθες η ανάκριση των 50 και πλέον συλληφθέντων της περασμένης Δευτέρας, ενώ στην επιφάνεια αναδύονται άγνωστες πτυχές της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση Ερντογάν και στο στρατιωτικό κατεστημένο.

Η προσωπικότητα και το παρελθόν, ο βαθμός και η σταδιοδρομία των απόστρατων και εν ενεργεία αξιωματικών στην Κωνσταντινούπολη, την Προύσα, τη Σμύρνη, την Αγκυρα και αλλού αποδίδουν όχι μόνο τη συμβολική, αλλά και την πρακτική σημασία των συλλήψεων, «στο πλαίσιο της μεγαλύτερης μέχρι στιγμής έρευνας για την υπόθεση Εργκένεκον, έρευνας που αγγίζει τους “αδιάφθορους” και τους “υπεράνω του νόμου”», όπως σημειώνει η φιλοκυβερνητική «Ζαμάν».

Προφανώς μεταξύ αυτών υπονοείται και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγ. Την απομάκρυνσή του -μολονότι η θητεία του λήγει επισήμως τον Αύγουστο- ζητούν διάφορες οργανώσεις στην Τουρκία. Το περασμένο καλοκαίρι την είχε ζητήσει, κατά τη «Ζαμάν», και ο αρχηγός της κεμαλικής αξιωματικής αντιπολίτευσης Ντενίζ Μπαϊκάλ, όχι όμως η κυβέρνηση, που «ανησυχούσε για το ποιόν του διαδόχου του», πιθανότατα του συλληφθέντος σήμερα απόστρατου στρατηγού Εργκίν Σαϊγκούν.


Οι προχθεσινές συλλήψεις και οι κατηγορίες κατά Μπασμπούγ έχουν ως έρεισμα ηχογραφημένη ομιλία του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στην οποία αυτός παραδέχεται την ανάμειξη του στρατού στο σχέδιο «Βαριοπούλα», αλλά και την τεκμηρίωση της «αυθεντικότητας» των σχετικών εγγράφων από τους ανακριτές.

Στους συλληφθέντες συγκαταλέγεται ο πρώην αρχηγός του ναυτικού, ναύαρχος Οζντέν Ορνέκ, γνωστός για τα αποκαλυπτικά «ημερολόγια» που είχε το 2008 δημοσιεύσει το περιοδικό «Νοκτά», το οποίο στη συνέχεια έκλεισε. Επίσης, οι πρώην διοικητές της 1ης στρατιάς, στρατηγός Τσετίν Ντογάν -θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «Βαριοπούλας»-, και ο στρατηγός Εργκιν Σαϊγκούν, ο στρατηγός Φιρτίνα, πρώην αρχηγός της αεροπορίας, που μαζί με τον διοικητή της στρατοχωροφυλακής, στρατηγό Σενέρ Ερουϊγκούρ, προετοίμαζε άλλα πραξικοπήματα με την κωδική ονομασία «Φεγγαρόφως» και «Ξανθή κοπέλα». Τέλος, ο απόστρατος στρατηγός Ενγκίν Αλάν, που είχε διευθύνει την επιχείρηση σύλληψης του Α. Οτσαλάν στην Κένυα το 1999.

Ως προς το παρασκήνιο της «εκκαθάρισης των πασάδων», που σχετίζεται άμεσα με τα πραξικοπηματικά σχέδια «Βαριοπούλα» και «Κλουβί», την αφορμή έδωσε η καθαίρεση, πριν από μία εβδομάδα, του εισαγγελέα του Ερζουρούμ, Οσμάν Σανάλ, και άλλων τεσσάρων συναδέλφων του, από το Ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων. Η απόφαση προκάλεσε σάλο και επανέφερε στο προσκήνιο τα θέματα της μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος και της αναθεώρησης του Συντάγματος.

Ο Σανάλ καθαιρέθηκε επειδή διέταξε τη σύλληψη του εισαγγελέα του Ερζιντζάν, Ιλχάν Τζιχανέρ, ο οποίος από τον Ιούλιο του 2007 ερευνούσε τη δράση της θρησκευτικής κοινότητας -ή τάγματος- Ισμαήλ Αγά. Ομως ο Τζιχανέρ διηύθυνε και έρευνα εις βάρος του τάγματος του Φετουλάχ Γκιουλέν, θρησκευτικού ηγέτη και «μέντορα» του Ερντογάν. Η οργάνωσή του διαθέτει μεγάλη οικονομική δύναμη και αναπτύσσει εντονότατη εκδοτική και εκπαιδευτική δραστηριότητα και στο εξωτερικό.

Τον περασμένο Ιούνιο, η εφημερίδα «Ταράφ», η ίδια που αποκάλυψε τον Ιανουάριο τη «Βαριοπούλα» και το «Κλουβί», έκανε λόγο για σχέδιο εξόντωσης του κυβερνώντος ΑΚΡ και του Γκιουλέν. Φαίνεται ότι τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον Τζιχανέρ.


Διαβάστε περισσότερα...

Φραστικά πυρά μεταξύ Ουρίμπε και Τσάβες


Ο πρόεδρος της Κολομβίας Άλβαρο Ουρίμπε

ΜΠΟΓΚΟΤΑ. Σε φραστική σύρραξη μεταξύ του προέδρου της Κολομβίας, Αλβαρο Ουρίμπε, και του ομολόγου του της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, κατέληξε η μεταξύ τους αντιπαράθεση, στο περιθώριο της συνόδου των χωρών της Λατινικής Αμερικής, η οποία έγινε στο Κανκούν του Μεξικού. «Πήγαινε στο διάβολο», είπε οργισμένος ο Τσάβες στον Ουρίμπε και ο Κολομβιανός πρόεδρος του απάντησε: «Γίνε άντρας».

Ο Ουρίμπε είχε προηγουμένως διαμαρτυρηθεί για το εμπάργκο στο εμπόριο της Κολομβίας που εφαρμόζει η Βενεζουέλα, το οποίο συνέκρινε με το εμπάργκο των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα. Ο Τσάβες παρενέβη και τόνισε ότι από την άνοδό του στην εξουσία, το 1999, ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ Μπογκοτά και Καράκας οκταπλασιάστηκε, όμως ο Ουρίμπε τον διέκοψε. Ο Τσάβες του ζήτησε να του επιτρέψει να συνεχίσει και να ολοκληρώσει την απάντησή του, όμως ο Ουρίμπε ήταν ανυποχώρητος και τότε ο Τσάβες του είπε το άκομψο «πήγαινε στο διάβολο». Ο Ουρίμπε ανταπάντησε με το «γίνε άντρας και μάθε να συζητάς πρόσωπο με πρόσωπο».

Σύμφωνα με τη μεξικανική εφημερίδα El Universal, οι τόνοι ανέβηκαν ακόμη περισσότερο και οι πρόεδροι των δύο χωρών αντάλλαξαν μέχρι και ύβρεις. Ο Τσάβες κατηγόρησε την Κολομβία ότι επιδιώκει τη φυσική εξόντωσή του και για αυτόν τον λόγο στέλνει ομάδες παραστρατιωτικών στη Βενεζουέλα. Από την πλευρά του, ο Ουρίμπε κατηγόρησε τον Τσάβες ότι οπλίζει τους αριστερούς αντάρτες FARC, που έχουν κηρύξει άτυπο εμφύλιο στην Κολομβία τα τελευταία σχεδόν 50 χρόνια.


Υπενθυμίζεται ότι η ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών αυξήθηκε μετά την υπογραφή στρατιωτικής συμφωνίας μεταξύ Κολομβίας και ΗΠΑ τον περασμένο χρόνο, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Ούγκο Τσάβες, γνωστού για τον οξύ αντιαμερικανισμό του.

Σύμφωνα με τον λατινοαμερικανικό Τύπο, ο πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο προσπάθησε να μεσολαβήσει για να τερματιστεί η διένεξη μεταξύ των δύο προέδρων. Η εφημερίδα La Nacion της Κόστα Ρίκα έγραψε ότι αργότερα ηρέμησαν τα πνεύματα και ότι ο πρόεδρος του Μεξικού Βισέντε Καλντερόν δήλωσε στα μέσα ενημέρωσης ότι οι πρόεδροι Ουρίμπε και Τσάβες συμφώνησαν να επιλύσουν τις διαφορές τους μέσω του διαλόγου.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Ο Κυπριανού, ο Μπουγιούκ (Μεγάλος) Αγωγός και η Μπουγιούκ Τουρκία


του Μάριου Ευρυβιάδη

24/02/2010

Ο Μάρκος Κυπριανού, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο Κύπριο αξιωματούχο ακόμη και από τον ίδιο τον Πρόεδρο, συμβολίζει διεθνώς την υπόσταση, την αξιοπρέπεια και την αξιοπιστία του κράτους. Είναι αυτός που τρέχει καθημερινά στις τέσσερις γωνιές του κόσμου, σ’ όλα τα διεθνή φόρα αλλά και κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μεταφέρει με τη παρουσία του, το γεγονός της ύπαρξης του κυπριακού κράτους.

Ειδικά στις Βρυξέλλες, πιστοποιείται καθημερινά η κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η εταιρική της ισοτιμία και ισότιμη ισότιμη συμμετοχή της στις διεργασίες.

Είναι εκεί, στις Βρυξέλλες και με αιχμή του δόρατος τον Κύπριο Υπουργό Εξωτερικών που η Τουρκία των ισλαμο-πασάδων, η Μεγάλη (Buyuk) Τουρκία του εκάστοτε Νταβούτογλου, αναγκάζεται κυριολεκτικά ν’ αποδεχθεί την ύπαρξη του κυπριακού κράτους. Βυσσοδομεί στο παρασκήνιο, χτυπιέται, ουρλιάζει, εξαγοράζει, δωροδοκεί, απειλεί, εξευτελίζει, μεγαλοπιάνεται αλλά ούτε της περνά ούτε της βγαίνει. Η στρατηγική της Τουρκίας για την κατάλυση του κυπριακού κράτους και τη μετατροπή του σε μια τουρκική σατραπεία πήρε σάρκα και οστά το 1974. Παρά το γεγονός ότι κατέκτησε εδάφη και δολοφόνησε πάνω από το 1% του πληθυσμού, η επιδρομική της στρατηγική απέτυχε να καταλύσει το κυπριακό κράτος το οποίο, σε δύο χρόνια, θα προδρεύσει της Ευρωπαϊκής Ένωσης.



Τις επόμενες εβδομάδες ο Μάρκος Κυπριανού θα βρεθεί για μια ακόμη φορά αντιμέτωπος με λογής λογής πιέσεις ακόμα και με ιταμούς εκβιασμούς για να συναινέσει στο άνοιγμα του Κεφαλαίου «Ενέργεια» στο πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματέυσεων της Τουρκίας. Οι πιέσεις θα ασκηθούν υπό τον προσχηματικό λόγο της «ενεργειακής ασφάλειας». Η στάση του Κυπριανού δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί από αυτή του περασμένου Δεκεμβρίου. Τότε, με επίσημη δήλωσή του που καταγράφηκε στα πρακτικά του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων ο Κύπριος Υπουργός δεν άφηνε περιθώρια: είτε η Μπουγιούκ Τουρκία θα σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου ή το «Κεφάλαιο Ενέργεια»θα παραμείνει κλειστό.

Αφορμή για να ασκηθούν οι πιέσεις είναι ότι δήθεν η Μεγάλη (έτσι ονομάζεται) Τουρκική Εθνοσυνέλευση επικύρωσε την τουρκική συμμετοχή στον Μπουγιούκ (Μεγάλο) Αγωγό, Ναμπούκο. Η όλη λογική της κατασκευής του Ναμπούκο είναι ότι θα εξασφαλίζεται έτσι η «ενεργειακή ασφάλεια» της Ευρώπης. Κατά την λογική αυτή η Ρωσία καραδοκεί καιροσκοπικά ώστε να εκβιάζει την Ευρώπη περιορίζοντας την παροχή ενέργειας, κάθε φορά που υπάρχει βαρύς χειμώνας ή που θα συγκρούεται πολιτικά με τους Ευρωπαίους.

Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Η οικονομική υπόσταση της Ρωσίας (και όχι καν η ευμάρειά της) εξαρτάται άμεσα από τις ενεργειακές της εξαγωγές προς την Ευρώπη. Ακόμα και εάν το θέμα είναι οικονομικό και όχι πολιτικό προκύπτει το εύλογο ερώτημα: γιατί η Ρωσία μέχρι σήμερα δεν απέκοψε την προμήθεια ενέργειας προς την Γερμανία, για παράδειγμα, που πρωτοστατεί στην διεύρυνση του ΝΑΤΟ την οποία η Ρωσία θεωρεί απειλή για την ασφάλειά της; Και αφού οι Ευρωπαίοι απειλούνται γιατί πρόσφατα, με την Γερμανία και τις Σκανδιναβικές χώρες να πρωτοστατούν, έχουν όλες επικυρώσει μέσω των Κοινοβουλίων τους την κατασκευή του Βόρειου Αγωγού (Nord Stream) που θα δημιουργήσει μεγαλύτερη ρωσική ενεργειακή εξάρτηση από την ήδη υφιστάμενη; Προφανώς διότι οι Βορειοευρωπαίοι δεν αισθάνονται καμία απειλή. Τέτοια δεν υφίσταται. Είναι ακόμα ένας μπαμπούλας εκβιασμού. Και προσωπικά δεν είμαι σίγουρος αν συμμερίζεται τον μπαμπούλα αυτό και η ίδια η Αμερική που θεωρείται ότι βρίσκεται πίσω από τη στρατηγική κατασκευής του αγωγού. Ίσως θέλοντας τον Ναμπούκο ορισμένες δυτικές εταιρείες. Ίσως και ιδιοτελείς λομπίστες. Τον θέλουν ακόμη και οι ιδεοληπτικού δεινόσαυροι του Ψυχρού Πολέμου. Τον θέλει βέβαια και η Τουρκία που φιλοδοξεί να γίνει ο Μπουγιούκ Ομφαλός του κόσμου.

Ανεξάρτητα, ακόμη και ο μύθος της «ενεργειακής ασφάλειας» να ίσχυε, η Κύπρος δεν έχει επιλογή παρά να κρατήσει το «Κεφάλαιο Ενέργεια» κλειστό. Τυχόν άνοιγμά του χωρίς αλλαγή στη στάση της Τουρκίας θα ισοδυναμεί με την αυτοακύρωση του κράτους και του Υπουργού Εξωτερικών στο μόνο χώρο που η Τουρκία δεν έχει δύναμη όσο Μπουγιούκ και να είναι, να απειλεί, να εκβιάζει και να λειτουργεί ως εάν το κυπριακό κράτος δεν υφίσταται.

Διαβάστε περισσότερα...

Σύλληψη σουνίτη στο Ιράν με την κατηγορία ότι ήταν πράκτορας των ΗΠΑ


ΤΕΧΕΡΑΝΗ. Στη σύλληψη ενός σουνίτη κατηγορούμενου ως πράκτορα των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος θεωρείτο από τους πλέον καταζητούμενος ανθρώπους στο Ιράν, προχώρησε η Τεχεράνη. Την ίδια στιγμή, με επιστολή της προς τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομική Ενέργειας (ΙΑΕΑ), η Τεχεράνη δηλώνει ότι δέχεται να ανταλλάξει δικά της αποθέματα χαμηλά εμπλουτισμένου ουρανίου με ουράνιο εμπλουτισμένο σε υψηλό βαθμό, υπό τον όρο όμως η συγκεκριμένη ανταλλαγή να γίνει εντός ιρανικού εδάφους. Υπενθυμίζεται ότι η πρόταση της Δύσης για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν αφορούσε εξαγωγή του ιρανικού εμπλουτισμένου ουρανίου για περαιτέρω εμπλουτισμό εκτός ιρανικού εδάφους, κάτι το οποίο δεν αποδέχεται η Τεχεράνη. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που το Ιράν στέλνει γραπτή απάντηση στην ΙΑΕΑ σχετικά με την πρόταση της διεθνούς υπηρεσίας για το πυρηνικό πρόγραμμα και η κίνηση μπορεί ενδεχομένως να ερμηνευτεί ως άνοιγμα του Ιράν προς τη Δύση.


Το γεγονός ωστόσο δεν εμπόδισε τον υπουργό Πληροφοριών του Ιράν, Χεϊντάρ Μοσλεχί, να εκφράσει την ικανοποίησή του «για την ήττα της Βρετανίας και των ΗΠΑ» με αφορμή τη σύλληψη του Αμπντολμαρέκ Ρίγι, ηγέτη της ένοπλης σουνιτικής οργάνωσης Τζουνταλάχ, η οποία κατηγορείται για φονικές βομβιστικές επιθέσεις κατά των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν. Σύμφωνα με τον Μοσλεχί, ο Ρίγι συνελήφθη κατά τη διάρκεια πτήσης προς το Ντουμπάι, μόλις μία ημέρα αφότου βρισκόταν σε αμερικανική στρατιωτική βάση στο Αφγανιστάν όπου εφοδιάστηκε με αφγανικό διαβατήριο, κάτι που διέψευσαν οι Αμερικανοί. Σύμφωνα με τις ιρανικές αρχές, η σουνιτική οργάνωση Τζουνταλάχ (Στρατός του Θεού), που διεξάγει αντάρτικο στο νοτιοανατολικό Ιράν, είναι τρομοκρατική οργάνωση με διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα και χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία με σκοπό την αποσταθεροποίηση του Ιράν.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Αναταραχή στην Τουρκία από τις συλλήψεις στρατιωτικών



Η ηγεσία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με ανακοίνωσή της χαρακτήρισε «σοβαρή κατάσταση» τη σύλληψη πολλών ανωτάτων στρατιωτικών, μετά από εντολή της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Οι συλλήψεις αυτές διατάχθηκαν από την κυβέρνηση, επειδή αιωρείται μία πληθώρα υποψιών ότι, οι εν λόγω «ανώτατοι αξιωματικοί ενέχονται σε μία συνωμοσία, που έχει ως κεντρικό στόχο την ανατροπή, πραξικοπηματικά, της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας».

«Σήμερα, στο Αρχηγείο των ενόπλων δυνάμεων έγινε σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν όλοι ανεξαιρέτως οι στρατηγοί και οι ναύαρχοι, για να εκτιμηθεί η παρούσα «σοβαρή κατάσταση», στο πλαίσιο των ανακρίσεων στις οποίες προχωρεί ο εισαγγελέας της Κωνσταντινούπολης», αναφέρεται στην ιστοσελίδα των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, χωρίς απολύτως καμία περαιτέρω λεπτομέρεια.

Σημειώνεται ότι έχουν προ ημερών συλληφθεί 17 στρατηγοί αλλά και τέσσερις ναύαρχοι «εν αποστρατεία», οι οποίοι όμως κατά το παρελθόν κατείχαν καίριες θέσεις στην ανώτατη ιεραρχία των ενόπλων δυνάμεων. Οι συλλήψεις ανωτάτων αξιωματικών τις τελευταίες ημέρες έφθασαν, συνολικά, τις 49.


Από τους πολιτικούς αναλυτές, η προσοχή εστιάζεται στο ότι κατά το παρελθόν ποτέ δεν έχουν γίνει τόσες συλλήψεις ανωτάτων αξιωματικών. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, κατά τις πρόσφατες 10ετίες, δύο φορές έχουν ανατρέψει τη νόμιμη κυβέρνηση.

Ευρωπαϊκή ανησυχία


Με ανακοίνωσή της, που εκδόθηκε τις βραδινές ώρες σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) εξέφρασε την «πολύ μεγάλη ανησυχία» της, αναφορικά μαυτές τις πληροφορίες περί στρατιωτικών προπαρασκευών για την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης της Τουρκίας. Παράλληλα, ζητείται από την ΕΕ να τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα στη νομοθεσία, κατά τις ανακρίσεις των συλληφθέντων ανώτατων αξιωματικών.

www.kathimerini.gr
με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Ικανοποίηση ΗΠΑ για τις επιχειρήσεις κατά των Ταλιμπάν



Ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους, εκφράζει την ικανοποίηση του για τις πρόσφατες επιχειρήσεις κατά των Ταλιμπάν.

Ο διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους, εξέφρασε σήμερα την ικανοποίηση του για τις πρόσφατες επιχειρήσεις κατά των Ταλιμπάν, οι οποίες οδήγησαν στη σύλληψη σημαντικών ηγετών των αφγανών ανταρτών.

«Είναι σαφές ότι υπήρξε μια σειρά από σημαντικές συλλήψεις στο Πακιστάν. Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι υπήρξαν ορισμένες σημαντικές επιχειρήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών», δήλωσε ο στρατηγός Πετρέους στον Τύπο στο Ισλαμαμπάντ, όπου πραγματοποίησε επίσκεψη.

«Είναι περιττό να πω ότι οι προσπάθειες αυτές συνεχίζονται, όμως δεν θα σχολιάσω καμία συγκεκριμένη περίπτωση» ηγέτη των Ταλιμπάν που συνελήφθη, πρόσθεσε.


Η εφημερίδα New York Times έγραψε χθες ότι οι πακιστανικές αρχές έχουν συλλάβει τον Μουλά Αμπντούλ Καμπίρ, σημαντικό ηγέτη των Ταλιμπάν και ανώτερο στρατιωτικό που πολεμά τις αμερικανικές δυνάμεις στο ανατολικό Αφγανιστάν.

Ερωτηθέντες από το Γαλλικό Πρακτορείο πακιστανοί αξιωματούχοι είπαν ότι δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν τη σύλληψη αυτού του ηγέτη των Ταλιμπάν, που έγινε, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, πριν από αρκετές ημέρες στη Ναουσέρα στην πακιστανική επαρχία των βορειο-δυτικών Συνόρων.

Ο Μουλάς Καμπίρ αποτελεί μέρος μιας μικρής ομάδας ηγετών, που αποκαλούνται η Σούρα της Κουέτα, και διευθύνει τις επιχειρήσεις των Ταλιμπάν που γίνονται υπό την ηγεσία του ιδρυτή της ομάδας αυτής, του Μουλά Μοχάμαντ Ομάρ.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

ΗΠΑ: Το ΝΑΤΟ είναι «σε κρίση»


Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας εκτιμά ότι η Συμμαχία είναι σε κρίση επειδή οι Ευρωπαίοι δεν έχουν επενδύσει ικανοποιητικά στην άμυνα τα τελευταία χρόνια.

To NATO είναι «σε κρίση» επειδή οι Ευρωπαίοι δεν έχουν επενδύσει ικανοποιητικά στην άμυνα τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τον Αμερικανό υπουργό Άμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς.

Η έλλειψη ελικοπτέρων και μεταγωγικών αεροσκαφών στους κόλπους της Συμμαχίας καταδεικνύει το χρόνιο πρόβλημα που υπάρχει, το οποίο έχει επηρεάσει την αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, πρόσθεσε ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, στη διάρκεια συνάντησής του με αξιωματούχους της Συμμαχίας, στην Ουάσινγκτον.

«Η Συμμαχία μακροπρόθεσμα θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολύ σοβαρά συστημικά προβλήματα», δήλωσε ο Ρόμπερτ Γκέιτς.


Επισήμανε εξάλλου ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα που αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ είναι σύμπτωμα «των πολύ σοβαρών προβλημάτων», που προκαλούνται από τον τρόπο με τον οποίον οι χώρες-μέλη της Συμμαχίας καθορίζουν τις προτεραιότητές τους και τον τρόπο με τον οποιον οι ευρωπαϊκές κοινωνίες αντιλαμβάνονται τον ρόλο των ενόπλων δυνάμεων.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕΗΠΑ: Το ΝΑΤΟ είναι «σε κρίση»
Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας εκτιμά ότι η Συμμαχία είναι σε κρίση επειδή οι Ευρωπαίοι δεν έχουν επενδύσει ικανοποιητικά στην άμυνα τα τελευταία χρόνια.

To NATO είναι «σε κρίση» επειδή οι Ευρωπαίοι δεν έχουν επενδύσει ικανοποιητικά στην άμυνα τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τον Αμερικανό υπουργό Άμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς.

Η έλλειψη ελικοπτέρων και μεταγωγικών αεροσκαφών στους κόλπους της Συμμαχίας καταδεικνύει το χρόνιο πρόβλημα που υπάρχει, το οποίο έχει επηρεάσει την αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, πρόσθεσε ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, στη διάρκεια συνάντησής του με αξιωματούχους της Συμμαχίας, στην Ουάσινγκτον.

«Η Συμμαχία μακροπρόθεσμα θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολύ σοβαρά συστημικά προβλήματα», δήλωσε ο Ρόμπερτ Γκέιτς.

Επισήμανε εξάλλου ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα που αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ είναι σύμπτωμα «των πολύ σοβαρών προβλημάτων», που προκαλούνται από τον τρόπο με τον οποίον οι χώρες-μέλη της Συμμαχίας καθορίζουν τις προτεραιότητές τους και τον τρόπο με τον οποιον οι ευρωπαϊκές κοινωνίες αντιλαμβάνονται τον ρόλο των ενόπλων δυνάμεων.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Σε εξέγερση καλεί η Χαμάς τους Παλαιστινίους


Η Χαμάς καλεί τους Παλαιστινίους σε εξέγερση κατά της απόφασης του Νετανιάχου να εγγράψει ιερούς τόπους, που διεκδικούν και οι Μουσουλμάνοι, στην ιστορική κληρονομιά του Ισραήλ.

Ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Χαμάς στη Γάζα Ισμαήλ Χανίγια κάλεσε σήμερα τους Παλαιστινίους της Κατεχόμενης Δυτικής Όχθης «να εξεγερθούν» για να υπερασπισθούν τους Αγίους Τόπους, έπειτα από την απόφαση του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπένγιαμιν Νετανιάχου να εντάξει στην εδαφική κληρονομιά του Ισραήλ δύο ιερών τόπων στη Χεβρώνα και στη Βηθλεέμ.

«Θα πρέπει ο λαός να εξεγερθεί απέναντι στην ισραηλινή κατοχή και να σπάσει τις αλυσίδες σε απάντηση αυτής της απόφασης», τόνισε ο Χανίγια στους δημοσιογράφους στη Γάζα. Το σχέδιο αυτό «έχει στόχο να εκριζώσει την ταυτότητά μας, να αλλοιώσει τα ισλαμικά μνημεία και να κλέψει την ιστορία μας», πρόσθεσε.


Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ξεσήκωσε κύματα αντιδράσεων και διαμαρτυριών ανακοινώνοντας την πρόθεσή του να εγγράψει τον Τάφο της Ραχήλ στη Βηθλεέμ και το Σπήλαιο των Πατριαρχών στη Χεβρώνα - το οποίο ήδη αποτελεί αιτία για πολιτικο-θρησκευτικές αντιπαραθέσεις - στην κληρονομιά των ιστορικών μνημείων του Ισραήλ.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Τουρκική διαμεσολάβηση μεταξύ Βοσνίας και Σερβίας



(Reuters Pictures, 9/2/2010)

Nέα προσπάθεια διπλωματικής διαμεσολάβησης ανέλαβε η Τουρκία στον βαλκανικό χώρο. Η πρωτοβουλία της Άγκυρας να γεφυρώσει τις διαφορές μεταξύ Βελιγραδίου και Σαράγεβου είναι ενδεικτική των ηγεμονικών τάσεων της γείτονος στην περιοχή.

Ακόμη μια διαμεσολαβητική προσπάθεια της τουρκικής διπλωματίας ήρθε στο φως της δημοσιότητας προσφάτως. Κατόπιν πρωτοβουλίας του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Α. Νταβούτογλου, στις συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών της Σερβίας Βουκ Γέρεμιτς και της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης Σβεν Αλκαλάι, σημειώθηκε πρόοδος προς την κατεύθυνση της ομαλοποίησης των τεταμένων σχέσεών τους.

Οι υπουργοί Εξωτερικών της Σερβίας, της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης και της Τουρκίας συναντήθηκαν την εβδομάδα που κύλησε στο πλαίσιο της πέμπτης κατά σειρά συνεδρίασης του Τριμερούς Συμβουλευτικού Μηχανισμού στην Άγκυρα. Ο εν λόγω μηχανισμός στοχεύει στη διευθέτηση των δυσεπίλυτων προβλημάτων μεταξύ Βελιγραδίου και Σαράγεβου. Η πρώτη συνεδρίαση του μηχανισμού πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2009. Έκτοτε καθιερώθηκε η συνάντηση των υπουργών σε μηνιαία βάση και λαμβάνει χώρα εναλλάξ σε καθεμία από τις πρωτεύουσες. Η σημαντικότερη επιτυχία που σημείωσε ο μηχανισμός είναι η συμφωνία που επήλθε μεταξύ των δύο ενδιαφερομένων μερών να αναβαθμίσουν τη διπλωματική τους αντιπροσωπεία σε επίπεδο πρεσβευτών. Έτσι, ήρθη ένα σημαντικό εμπόδιο για τη διαπίστευση βόσνιου πρεσβευτή στο Βελιγράδι.


Άλλοι στόχοι του τριμερούς μηχανισμού περιλαμβάνουν την εγκαθίδρυση ανοιχτής γραμμής επικοινωνίας μεταξύ των δύο υπουργών Εξωτερικών, την επίσκεψη του σέρβου Προέδρου Μπόρις Τάντιτς στη Βοσνία, όπου οι Τούρκοι ευελπιστούν ότι θα απευθύνει «συγγνώμη» για τα έκτροπα της Σρεμπρένιτσα, και τέλος, την επίσημη επίσκεψη του βόσνιου Προέδρου στο Βελιγράδι.

Η εξέλιξη αυτή έδωσε μια ανεπανάληπτη ευκαιρία στον αρχηγό της τουρκικής διπλωματίας να δηλώσει ότι πρόθεση της Άγκυρας είναι «να πάψουν τα Βαλκάνια να είναι ένας χώρος σύγκρουσης και έντασης και να επαναπροσδιοριστεί η έννοιά τους ως χώρου συνεργασίας και επίλυσης των προβλημάτων μέσω της διπλωματίας». Η δήλωση αυτή είναι αυτόχρημα επιβεβαιωτική του τουρκικού ενδιαφέροντος για άσκηση της επιρροής της Τουρκίας στην περιοχή. Ο τούρκος υπουργός, όπως προκύπτει από το περιβόητο σύγγραμμά του, θεωρεί τη Βοσνία μουσουλμανική χώρα παρά την έντονη σερβική και κροατική παρουσία, και ως εκ τούτου επιφυλάσσει στο Σαράγεβο έναν ρόλο προκεχωρημένου φυλακίου στο κέντρο σχεδόν της Ευρώπης. Εξ ου και το ενδιαφέρον της Άγκυρας να συμπαρασταθεί στη Βοσνία στη διεθνή και περιφερειακή σκηνή. Στο σημείο αυτό, ανατρέχει η μνήμη μας στους παρόμοιους μηχανισμούς που είχαν τεθεί σε λειτουργία στην τελευταία φάση του πολέμου της Βοσνίας.

Ήταν και πάλι η Άγκυρα που στις αρχές της περασμένης δεκαετίας ακολουθώντας το οζαλικής εμπνεύσεως «άνοιγμα» προς τα Βαλκάνια, είχε αναλάβει «διαμεσολαβητικό» ρόλο μεταξύ Κροατών και μουσουλμάνων. Το τουρκικό εγχείρημα έλαβε χώρα σε μία εξαιρετικά κρίσιμη καμπή για τους μουσουλμάνους, και με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον προλείανε το έδαφος για τη σύσταση της κροατομουσουλμανικής ομοσπονδίας. Η κατάσταση σήμερα δεν είναι και τόσο διαφορετική από τότε. Το ομόσπονδο κράτος μη έχοντας σημειώσει την απαιτούμενη πρόοδο κινδυνεύει να καταρρεύσει. Γιατί αφενός η συνομοσπονδία με τους Κροάτες αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα, και αφετέρου οι Σέρβοι της Βοσνίας δεν φαίνεται να είναι ικανοποιημένοι από αυτήν τη «συμβίωση». Σε μια τέτοια ζοφερή εικόνα, εμφανίζεται και πάλι η Άγκυρα να προσφέρει τις «καλές της υπηρεσίες» στους μουσουλμάνους, απομακρύνοντας τον κίνδυνο και ανανεώνοντας τους συμμαχικούς δεσμούς με το Σαράγεβο.

Ανεξάρτητα από το τι επιφυλάσσει το μέλλον στην εν λόγω σερβομουσουλμανική προσέγγιση, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η αμεροληψία μιας χώρας όπως η Τουρκία, με ειδικούς δεσμούς φιλίας και σχέσεις με τους Βόσνιους (μουσουλμάνους), όπως και τότε με τους Κροάτες, λόγω κυρίως της κοινής θρησκείας τους, ελέγχεται.

Αναρωτιέται, λοιπόν, εύλογα κανείς πώς είναι δυνατό μια χώρα που έχει θέσει στόχο της να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου, όπως προκύπτει από τις ενέργειές της στα πλαίσια της Ισλαμικής Διάσκεψης, αλλά και του ΟΗΕ, να τηρήσει μια αμερόληπτη στάση έναντι των μη μουσουλμανικών λαών της βαλκανικής χερσονήσου.

Εξίσου ανεξήγητη παραμένει όμως και η απαθής στάση που τηρεί η Αθήνα. Δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει στον μηχανισμό -ενδεχομένως μαζί και με την Κροατία- ως αντιστάθμισμα της τουρκικής επιρροής; Ή να αναλάβει η ίδια ως κράτος μέλος της ΕΕ ανάλογες πρωτοβουλίες; Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Νοτιοανατολική Ευρώπη προσφέρεται ως ο καταλληλότερος χώρος για να επανακτήσει η ελληνική διπλωματία τη χαμένη της δυναμική.


Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος


Το Παρόν της Κυριακής - 14/2/2010

Διαβάστε περισσότερα...

Η Ευρωβουλή και η Κυπροβουλή


17-02-10

Αποτόλμησε η Ευρωβουλή να επαναφέρει στο διεθνές προσκήνιο, έστω και για λίγο, το μείζον ζήτημα του κυπριακού προβλήματος και το βασικό αίτιο της μη επίλυσής του. Αυτό είναι η κατοχική παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Ο τουρκικός κατοχικός στρατός αριθμεί πάνω από 40.000, βρίσκεται σε επιθετική διάταξη και ελέγχει, μαζί με τη νεκρή ζώνη, το 37% της Κύπρου στα οποία συμπεριλαμβάνονται η πόλη φάντασμα της Αμμοχώστου και το 56% των ακτών.

Το τελευταίο στοιχείο προκύπτει, παρεμπιπτόντως, από χαρτογράφηση που έκαναν οι αμερικανικές κρατικές υπηρεσίες στην αρχή του 1990 κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό και κάτι που οι δικοί μας διαπραγματευτές και το Υπουργείο Εξωτερικών, είτε αγνοούν είτε θέλουν να αγνοούν.

Είναι το θέμα του ελέγχου του 56% των ακτών της Κύπρου (οι αποικιοκράτες Εγγλέζοι ελέγχουν περίπου 3-4% αφήνοντας στο 80% του πληθυσμού γύρω στα 40% των ακτών) του πιο πολύτιμου αγαθού της κυπριακής οικονομίας, ένα ακόμη ζήτημα που ενοχλεί όλους όσους πασχίζουν “for the reunification” του τόπου. Ένα τέτοιο ζήτημα αποκλείεται να υπάρχει στην ατζέντα των δικών μας διαπραγματευτών. Η ύπαρξή του θα χαλούσε τη «σούπα». Θα υποδείκνυε ότι η δική μας πλευρά δεν διαπραγματεύεται σοβαρά, ότι δεν επιδιώκει το “reunification”, αλλά επιδιώκει το “division”. Να το πω και με το όνομά του όπως αρέσκονται να λένε οι κρατούντες: επιδιώκει τη «διχοτόμηση»!


Παραδέχομαι ότι δεν γνωρίζω αλλά ρωτώ: υπάρχει ένα κάποιο ψήφισμα, θέση ή τοποθέτηση της Κυπροβουλής αντίστοιχο με το πρόσφατο ψήφισμα της Ευρωβουλής; Παλαιότερα ίσως να υπήρχε. Να υπήρχε, δηλαδή, μια τοποθέτηση της Κυπροβουλής αναφορικά με τις αρχές που πρέπει να διέπουν μία λύση. Και ότι μια τέτοια λύση δεν νοείται με την παραμονή του τουρκικού (αμερικανικονατοϊκού) κατοχικού στρατού και του αποικιακού συστήματος εγγυήσεων. Πάντως δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου να έχει τοποθετηθεί η κυπριακή βουλή επί τούτου. Ούτε και αποτολμά να το πράξει. Από τη δική μας βουλή λείπει η βούληση να τοποθετηθεί σε ένα τέτοιο ζήτημα.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου, κ. Στεφάνου, τοποθετήθηκε πάνω στο ψήφισμα των ευρωβουλευτών. Δήλωσε: «Το ψήφισμα αποτελεί ακόμη ένα τεκμήριο ότι η Τουρκία κάθε άλλο παρά αποενοχοποιημένη είναι και ότι δήθεν βρίσκεται ένα βήμα μπροστά στο Κυπριακό» Πάρα κάτω; Δεν υπάρχει πάρα κάτω. Μέχρι εκεί φθάνει η πολιτική μας, η τακτική μας και η στρατηγική μας.

«Παρακάτω», θα αρχίσουν οι ενοχλήσεις. Ενοχλείται ο Ερντογάν που κατακεραύνωσε το ευρωκοινοβούλιο. Το αποκάλεσε «τυφλό», αυτός που τα βλέπει όλα και του οποίου ένα μεγάλο μέρος των οπαδών του, δικαιολογημένα, αποκαλούν «προφήτη» στην Τουρκία. Ενοχλούνται οι ανθύπατοι των δύο μεγάλων πρεσβειών γιατί τους «δένονται» τα χέρια και δεν «μπορούν» να «βοηθήσουν». Ενοχλείται η «διεθνής κοινότητα» που δεν μπορεί να υλοποιήσει το «πραγματικό» της ενδιαφέρον για το “reunification”. Ενοχλείται η αμερικανική δεξιά της Κύπρου. Ενοχλείται και η αμερικανική αριστερά της Κύπρου. Ενοχλούνται οι πρόθυμοι διανοούμενοι και οι αυλικοί της εξουσίας. Ενοχλείται η υπερ-εργολαβική κυβερνητική-μη-κυβερνητική οργάνωση PRIO, που δρα στην Κύπρο ανενόχλητα, χρηματοδοτώντας τη μια μελέτη πάνω στην άλλη (μία εκ των οποίων έβγαλε το κυπριακό κτηματολόγιο, άκουσον άκουσον, αναξιόπιστο), αλλά που μέχρι στιγμής δεν έχει βγάλει καμία μελέτη για τις οικονομικές συνέπειες της κατοχικής παρουσίας του τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Πόσα θα κέρδιζε, για παράδειγμα στην Κύπρο ετησίως το κάθε νοικοκυριό, αν έφευγε ο κατοχικός στρατός;

Όσοι λοιπόν επιθυμείτε το “reunification”, όσοι δεν θέλετε το “division”, όσοι θέλετε να συνεχίσει να «αγωνιά» ο διεθνής παράγοντας και να εκφράζει την σφοδρή του επιθυμία και το «πραγματικό» του ενδιαφέρον, όπως διαβεβαιώνει off the record τους ημέτερους ο Εγγλέζος ανθύπατος με κάθε ευκαιρία, μην ασχολείστε με τα «παρακάτω». Αλλιώς τοποθετηθείτε ξεκάθαρα. Βγείτε και πέστε το. Θέλετε τη διχοτόμηση και όχι το “reunification” του τόπου.


Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση


Διαβάστε περισσότερα...

Ανεπαρκής η ασφάλεια στο διαδίκτυο


Των John Markoff, David E. Sanger και Thom Shanker
The New York Times


Ένα πρωινό στις αρχές Ιανουαρίου, ανώτατα στελέχη του Πενταγώνου στην Ουάσιγκτον συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν προσομοίωση αντίδρασης σε προηγμένη «κυβερνοεπίθεση», με στόχο την παράλυση των ενεργειακών, τηλεπικοινωνιακών και χρηματοπιστωτικών δικτύων των ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαρδιωτικά. Ο εχθρός διέθετε όλα τα πλεονεκτήματα: απόκρυψη, ανωνυμία και ταχύτητα. Κανείς δεν μπορούσε να ανακαλύψει από ποιο κράτος προήλθε η επίθεση, αφαιρώντας τη δυνατότητα αντεπίθεσης. Ακόμη χειρότερα, οι στρατιωτικοί επιτελείς διαπίστωσαν ότι δεν έχουν καν τη νομική κάλυψη για να προχωρήσουν σε αντεπίθεση. Αυτό που ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στην προσομοίωση γνώριζαν –και άλλοι αγνοούσαν– ήταν ότι μία εκδοχή του σεναρίου τους διαδραματίστηκε στην πραγματικότητα, με την εταιρεία Google στον ρόλο του θύματος της «κυβερνοεπίθεσης». Οι τεχνικοί της Google κατάφεραν να εντοπίσουν την πηγή της «διείσδυσης» σε υπολογιστές στην Ταϊβάν, με ίχνη που οδηγούσαν όμως, στην ηπειρωτική Κίνα.

Η ανακάλυψη αυτή προκάλεσε διπλωματική διένεξη μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου, ενώ αποκάλυψε τις μεγάλες ελλείψεις των ΗΠΑ στον τομέα αυτόν και την αδυναμία της Ουάσιγκτον να αναπτύξει ανασχετικά μέσα, αντίστοιχα με την πυρηνική δύναμη αποτροπής του Ψυχρού Πολέμου. Μέχρι στιγμής και παρά τα εκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν, η αναζήτηση τέτοιων μεθόδων απέτυχε. Έντονη συζήτηση διεξάγεται αυτή τη στιγμή σε ηγετικούς κύκλους της Ουάσιγκτον σχετικά με το τι και ποιους ακριβώς μπορούν να απειλήσουν οι ΗΠΑ. Μία εναλλακτική λύση θα ήταν η πραγματοποίηση διπλωματικών διαβημάτων, όπως αυτό που απείλησε να εκδώσει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη διένεξη της Κίνας με την Google.



Στελέχη της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας NSA, αρμόδια για την εποπτεία ξένων «ύποπτων» ιστοσελίδων, τονίζουν ότι σε περίπτωση που οι ΗΠΑ θα είχαν σαφείς πληροφορίες για επικείμενη «κυβερνοεπίθεση» εναντίον των ενεργειακών δικτύων της χώρας, η καλύτερη απάντηση θα ήταν η ανάληψη στρατιωτικής δράσης. «Βρισκόμαστε σήμερα σε μία φάση, που θυμίζει τις αρχές της δεκαετίας του 1950, λίγο αφότου οι Σοβιετικοί απέκτησαν την ατομική βόμβα.

Αν και τα αποτρεπτικά μέσα κατά του κυβερνοπολέμου δεν θα μοιάζουν με τις πυρηνικές δυνάμεις, η κ. Κλίντον προσπάθησε να εξηγήσει ότι αυτά θα αποσκοπούν να δυσχεράνουν το έργο του επιτιθεμένου», λέει ο Τζόζεφ Νάι, καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Η εικονική επίθεση που δέχθηκε το Πεντάγωνο στις αρχές του Ιανουαρίου, αλλά και η πραγματική επίθεση που υπέστη η Google, αποδεικνύουν ότι τα υπάρχοντα συστήματα διασφάλισης του Διαδικτύου είναι ανεπαρκή.


Διαβάστε περισσότερα...

The Science of Liberty


Timothy Ferris
The Science of Liberty
Harper/HarperCollins, 2010


Του Gary Rosen
The New York Times Book Review

Δεν σηκώνει πλέον αμφισβήτηση πως η επιστημονική σκέψη ήταν κεντρική στην άνοδο της Δύσης. Στο βιβλίο «The Science of Liberty», όμως, ο βετεράνος συγγραφέας σε θέματα επιστήμης, Τίμοθυ Φέρις, υποστηρίζει κάτι κάπως πιο ακραίο βάζοντας τους μεγάλους πειραματιστές και εφευρέτες των τελευταίων αιώνων στην πρώτη θέση των επιρροών του Δυτικού πολιτισμού. Όπως γράφει, η δημοκρατική διακυβέρνηση και τα ατομικά δικαιώματα δεν βγήκαν έτσι γενικά από την ουμανιστική και επιστημονική σκέψη αλλά η επιστήμη είναι αυτή που προκάλεσε τη γένεση τους.

Ο συγγραφέας μας υπενθυμίζει πως η επιστήμη ήταν πάντα στις ζωές και στη δουλειά των πρωτοπόρων σε θέματα πολιτικών ελευθεριών. Ο Τζον Λοκ για παράδειγμα, ο πλέον γνωστός υποστηρικτής των «φυσικών» δικαιωμάτων του ατόμου, ήταν επίσης και ενεργό μέλος της επιστημονικής κοινότητας της Οξφόρδης του 17ου αιώνα, μαζί με τον Ισαάκ Νεύτωνα, ο οποίος ήταν επίσης πολιτικά προοδευτικός.



Τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια του βιβλίου αφορούν την αλληλεπίδραση μεταξύ τεχνολογίας και εμπορίου. Όπως αναγνωρίζει ο Φέρις, η θεωρητικά ασταμάτητη εξάπλωση των ιδεών περί ελευθερίας βγαίνουν σε μεγάλο βαθμό μέσα από τη δυνατότητα των δημοκρατιών της βιομηχανικής εποχής να παρέχουν ευμάρεια, υγεία και, φυσικά, άρτο και θεάματα. Οι πρακτικές επιπτώσεις των νέων εφευρέσεων που εξοικονόμησαν χρόνο και εργασία πολλαπλασιάστηκαν, ακόμα και μετά εμποδίων, από την ελεύθερη αγορά.

Όμως ο Φέρις δεν κάνει προσπάθεια να επιχειρηματολογήσει για την ουσιαστική επιρροή της ίδιας της επιστήμης, προτιμώντας να μιλά για αυτή θεωρητικά, βρίσκοντας αναφορές σε αυτήν ακόμα και στο Σύνταγμα, όπου οι πολίτες αφήνονται «ελεύθεροι να πειραματιστούν, να αξιολογήσουν τα αποτελέσματα και να πειραματιστούν ξανά».

Ο πειραματισμός στον οποίο εμμένει ο Φέρις είναι γνωστό μοτίβο και μια από τις λίγες λέξεις που έχουν τόσο μεγάλο κύρος στην πρόοδο της Δύσης. Όταν πειραματίζεσαι τότε αμφισβητείς την εξουσία, αναπτύσσεις αυτογνωσία και ψάχνεις την πραγματικότητα πίσω από το ορατό και την κοινή λογική. Η λέξη «πειραματισμός» εκφράζει τον επιστήμονα, τον εφευρέτη, ακόμα και τον μποέμ λογοτέχνη, τον επιχειρηματία και έναν έξυπνο δημοκρατικό πολιτικό. Ισχύουν όμως βάσει πειραματισμού τα «φυσικά» δικαιώματα για τα οποία μιλάει ο Λοκ και ο Τζέφερσον; Ο Τζέρεμι Μπένταμ είχε απορρίψει την έννοια των βασικών δικαιωμάτων, θεωρώντας πως θα εμπόδιζαν την σωστή αξιοποίηση των δυνατοτήτων στην υπηρεσία της ευημερίας μια κοινωνίας. Θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτός ο τρόπος σκέψης υπάρχει ακόμα, με τους Κινέζους τεχνοκράτες και τα δικά τους πειράματα και την χρήση τους της τεχνολογίας για την επίτευξη μιας «αρμονικής κοινωνίας». Ο εμπειρισμός λοιπόν δεν αρκεί για την πολιτική ελευθερία.

Ο συγγραφέας όμως έχει δίκαιο όταν λέει πως η πολιτική επιρροή της επιστήμης υπήρξε γενικά προοδευτική. Αλλά αν και θεωρητικά η επιστημονική κοινότητα είναι ανοικτή σε όλους ως θέμα αρχής, είναι δύσκολο για το μέσο άτομο να διαβάσει ένα επιστημονικό σύγγραμμα. Η επιστήμη είναι μια αριστοκρατία, με την καλή έννοια, μια επιλογή των καλύτερων μυαλών τα οποία δουλεύουν για εξεζητημένους σκοπούς. Ο πειραματισμός, η ισότητα και η ελευθερία είναι απαραίτητες, αλλά μέσα στα πλαίσια μιας ελίτ κοινότητας στην οποία ο περισσότερος κόσμος δεν έχει πρόσβαση.

Οι επιστήμονες σήμερα είναι πρόθυμοι να συνεισφέρουν στον δημόσιο διάλογο, όμως θα πρέπει να καταλάβουν πως ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται η επιστήμη δεν συνάδει με τη δημοκρατία. Τότε μόνο θα καταφέρουν πιο εύκολα να μας μιλήσουν αλλά και να μας πείσουν.

Διαβάστε περισσότερα...

Το ρίσκο του Ομπάμα έναντι του Ιράν


Του David E. Sanger
The New York Times


Υιοθετώντας την τακτική των αυξημένων οικονομικών πιέσεων, δίχως να αποσύρει την προοπτική της στρατιωτικής λύσης, ο Μπαράκ Ομπάμα θέτει τρία μεγάλα στοιχήματα στο πλαίσιο της προσπάθειας να πείσει την ιρανική ηγεσία για την αναγκαιότητα της διαπραγμάτευσης αναφορικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα.

Έπειτα από ένα χρόνο κατά τη διάρκεια του οποίου οι επαφές με τους Ιρανούς δεν απέφεραν τα αναμενόμενα από τον Λευκό Οίκο αποτελέσματα, τα στοιχήματα αυτά θα κρίνουν το μέλλον της δεύτερης φάσης της εμπλοκής του Αμερικανού πρόεδρου με την Τεχεράνη.

Το πρώτο στοίχημα του Ομπάμα είναι να πετύχει εκεί όπου ο προκάτοχός του, Τζορτζ Μπους, απέτυχε: να εξασφαλίσει τη διεθνή συναίνεση για κυρώσεις επώδυνες σε βαθμό ικανό να πείσουν τη διαιρεμένη ιρανική ηγεσία πως οι πυρηνικές της φιλοδοξίες δεν αξίζουν το τίμημα. Η υπόθεση, ωστόσο, περιπλέκεται και αυτό διότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ οφείλει να λάβει υπόψη ότι οι νέες κυρώσεις μπορεί να συντρίψουν το αντικυβερνητικό κίνημα, το οποίο εμφανίζεται έτοιμο να βγει και πάλι στους δρόμους.



Το δεύτερο στοίχημά του σχετίζεται με τους Κινέζους. Το Πεκίνο πρέπει να πειστεί ότι οι κυρώσεις αποτελούν σαφώς καλύτερη προοπτική από την αστάθεια και τη μείωση της παγκόσμιας πετρελαϊκής παραγωγής, που θα προκαλέσει μια πιθανή επιδρομή του Ισραήλ στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Οι σύμβουλοι του Ομπάμα παραδέχονται ότι οι ελπίδες συμφωνίας με την Κίνα είναι, στην παρούσα τουλάχιστον φάση, λιγοστές.

Τέλος, ο Αμερικανός ηγέτης καλείται να πείσει τους Ισραηλινούς ότι οι μονομερείς στρατιωτικές ενέργειες δεν αποτελούν ενδεδειγμένες λύσεις. Προς το παρόν, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου φέρεται να πιστεύει ότι οι κυρώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε κατάρρευση την αδύναμη -κατά την άποψή του- ιρανική κυβέρνηση. Εν τούτοις, η πρόσφατη ανακοίνωση του Ιράν περί επίσπευσης της διαδικασίας εμπλουτισμού σε επίπεδα κοντά σ' εκείνα που απαιτούνται για την παραγωγή πυρηνικού όπλου, ενδέχεται να ανατρέψει τους υπολογισμούς των Ισραηλινών.

«Το επόμενο βήμα είναι οι κυρώσεις», είπε ευθέως την περασμένη εβδομάδα ο κ. Ομπάμα, λίγο πριν το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ κατονομάσει αρκετές εταιρείες που ανήκουν ή σχετίζονται με τους Φρουρούς της Επανάστασης - τις επίλεκτες, δηλαδή, δυνάμεις του Ιράν που επιβλέπουν την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος και παραδοσιακά προστατεύουν το θεοκρατικό καθεστώς. «Προς το παρόν μοιάζουν να έχουν κάνει τις επιλογές τους, αν και η πόρτα παραμένει ανοικτή», πρόσθεσε με νόημα ο ίδιος.

Οι ανάγκες της εσωτερικής πολιτικής, σε συνδυασμό με αυτές της στρατηγικής στο διεθνές στερέωμα, κρύβονται πίσω από την έμφαση του Μπαράκ Ομπάμα στην προσέγγιση του «διπλού δρόμου» - την ενίσχυση, με απλά λόγια, του μάταιου διπλωματικού ανοίγματος με την απειλή ενός νέου γύρου κυρώσεων. Ο Λευκός Οίκος, βέβαια, δεν αναφέρεται δημόσια στα επιμέρους στοιχεία της νέας του στρατηγικής. Σε αυτά συγκαταλέγεται η τοποθέτηση συστοιχιών πυραύλων στα «φιλικά» προς τις ΗΠΑ κράτη του Περσικού Κόλπου, καθώς και η εντατικοποίηση της δράσης των μυστικών υπηρεσιών κατά του πυρηνικού προγράμματος των Ιρανών.

Την ίδια στιγμή, πάντως, οι σύμβουλοι του Ομπάμα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις κατηγορίες εις βάρος του Αμερικανού προέδρου όσον αφορά την αποκαλούμενη από τους επικριτές του «αφελή προσέγγιση του ιρανικού ζητήματος». Αυτοί, λοιπόν, υποστηρίζουν ότι ο Ομπάμα έχει πλέον τη δυνατότητα να ασκήσει πραγματική πίεση στους Ιρανούς. Παρ' όλα αυτά, ο οικονομικός αποκλεισμός μιας χώρας δεν συνεπάγεται απαραίτητα και αλλαγή πλεύσης από τους ηγέτες της. Η Βόρειος Κορέα, η Κούβα και η Μιανμάρ αποτελούν τρανά παραδείγματα της αποτυχίας των οικονομικών κυρώσεων.

Διαβάστε περισσότερα...

Η Αναβάθμιση των Μπασίτζ


Μιχάλης Ι. Παπαθεράποντος

Οι εσωτερικές συγκρούσεις στο Ιράν ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση δημιούργησαν μία χαώδη κατάσταση, όπου χρειάστηκε η επέμβαση διαφόρων αστυνομικών μονάδων. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και η θρησκευτική αστυνομία του Ιράν, οι λεγόμενοι Μπασίτζ (Basij). Σε παραδοσιακές Ισλαμικές κοινωνίες, όπως και στην Σαουδική Αραβία, υπάρχουν οι θρησκευτικές αστυνομίες όπου συμβάλλουν σε κοινωνικές και θρησκευτικές δραστηριότητες, αλλά ο κύριος ρόλος τους αφορά την «ηθική αστυνόμευση». Επιβλέπουν τον συντηρητικό τρόπο ντυσίματος και κώδικα συμπεριφοράς, ανάμεσα στους νέους και ιδιαίτερα στον γυναικείο πληθυσμό. Οι μονάδες αυτές θεωρητικά, έχουν στόχο την αποτροπή των κακών συνηθειών και την προαγωγή της αρετής στην κοινωνία. Οι Μπασίτζ ιδρύθηκαν το 1979, με την γένεση της Ισλαμικής επανάστασης στο Ιράν από τον τότε ανώτατο ηγέτη Αγιατολαχ Χομεϊνί. Αρχικά οι μονάδες αυτές ήταν ανοικτές για νέους κάτω των 18 και ενήλικες άνω των 45, ενώ η ένταξη των γυναικών γινόταν χωρίς περιορισμούς. Οι Μπασίτζ απέκτησαν ιδιαίτερη φήμη και κύρος στην Ιρανική κοινωνία με την ουσιαστική συμβολή τους στον πόλεμο με το Ιράκ το 1980-88. Όμως, στην πραγματικότητα χρησιμοποιήθηκαν ως επέκταση του κυρίως στρατιωτικού σώματος του Ιράν, της ονομαζόμενης επαναστατικής φρουράς. Οι μονάδες των Μπασίτζ στηρίζονται από την επαναστατική φρουρά, που και οι δύο υπάγονται στον ανώτατο ηγέτη Αγιατολαχ Χαμενεΐ. Σύμφωνα με τον Χαμενεΐ, η Μπασίτζ διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο και αποτελεί σύμβολο εθνικής αντίστασης ενάντια στον «ήπιο πόλεμο» που διεξάγεται ενάντια στη χώρα τους. Αυτός ο ήπιος πόλεμος χρησιμοποιεί προηγμένα επικοινωνιακά και πολιτιστικά εργαλεία δημιουργώντας σύγχυση και διχασμό στον Ιρανικό λαό, με σκοπό την εσωτερική, πολιτική διάβρωση της χώρας.


Οι πρόσφατες ταραχές προκάλεσαν προβλήματα στην ηγεσία του Ιράν, αλλά την ίδια στιγμή ενίσχυσαν τον ρόλο των στρατιωτικών δυνάμεων, κυρίως της επαναστατικής φρουράς. Αυτή η φρουρά έχει σκοπό την διαφύλαξη της ασφάλειας και της έννομης τάξης στην Ισλαμική δημοκρατία. Η Ιρανική ηγεσία πιστεύει ότι οι διαδηλώσεις και οι ταραχές στην χώρα ήταν υποκινούμενες από ξένους δάκτυλους, και έτσι ο ρόλος των στρατιωτικών και παραστρατιωτικών δυνάμεων είναι πλέον ενισχυμένος. Ανάμεσα στις παραστρατιωτικές δυνάμεις συμπεριλαμβάνεται φυσικά και η Μπασίτζ, ως η θρησκευτική αστυνομία. Οι οργανώσεις Μπασίτζ απαρτίζονται από νεαρούς εθελοντές και είναι κυρίως τοπικές με επίκεντρο τους ισλαμικούς χώρους λατρείας. Παρόλο που η οργάνωση αυτή έχει αποκεντρωτικό χαρακτήρα, αναμένεται ότι η αναβάθμιση της θα δημιουργήσει νέα δομή με περισσότερη κεντρική καθοδήγηση από την Ιρανική ηγεσία. Ένας από τους στόχους της οργάνωσης θα είναι η επίβλεψη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και κυρίως των πανεπιστημίων, εκεί όπου υπάρχουν δυνατές επιρροές των μεταρρυθμιστών. Οι εθελοντές ανταμείβονται για την προσφορά τους από το καθεστώς με διορισμούς σε κυβερνητικές θέσεις και διάφορα άλλα μικρο-ωφελήματα. Αυτό αποτελεί κίνητρο για την εγγραφή μελών, που σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές ανέρχονται σε 12 εκατομμύρια, αλλά τα ενεργά μέλη περιορίζονται στο ένα εκατομμύριο. Υπάρχουν αρκετοί που εγγράφονται μέλη για να εκμεταλλεύονται τα ωφελήματα που παρέχονται, χωρίς να έχουν ενεργό ρόλο.
Η Ιρανική κυβέρνηση αναμένει κλιμάκωση των εντάσεων στο εσωτερικό και εξωτερικό της χώρας, ανάλογα με την πρόοδο των πυρηνικών της δυνατοτήτων. Ο πόλεμος του 2006 μεταξύ Ισραήλ και Χιτζπολλάχ μπορεί να θεωρηθεί και ως «πόλεμος αντιπροσώπων» (proxy war) μεταξύ των ΗΠΑ και Ιράν, αφού είχε στόχο την εξουδετέρωση του συνεργάτη του Ιράν και τον εξαναγκασμό της Τεχεράνης σε συμβιβασμούς. Η αποτυχία της ολικής εξουδετέρωσης της Χιτζπολλάχ και η Αμερικανική διστακτικότητα για δημιουργία ενός νέου πολεμικού μετώπου με το Ιράν, δημιούργησε την ανάγκη στήριξης των αντιφρονούντων για αλλαγή του σημερινού καθεστώτος. Έτσι, για αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού η Τεχεράνη ενισχύει το ρόλο της Μπασίτζ ως μονάδας καταστολής εξεγέρσεων. Το 2009, η κυβέρνηση του Ιράν αύξησε σημαντικά τον προϋπολογισμό των Μπασίτζ, που άγγιξε το μισό δισεκατομμύριο δολάρια. Ο αυξημένος ρόλος που αναμένεται να διαδραματίσει η Μπασίτζ, πιθανόν να αυξήσει ακόμη περισσότερο και τα ποσά που θα δαπανηθούν για την οργάνωση κατά το 2010.

Διαβάστε περισσότερα...